พระเยซูเจ้าตรัสว่า “จงนำของเหล่านี้ออกไป อย่าทำบ้านของพระบิดาของเราให้เป็นตลาด” (ยอห์น2:16) ที่พระวิหาร ที่ๆพระเยซูเจ้าทรงขับไล่บรรดาพ่อค้าขายสัตว์ต่างๆ ข้าพเจ้าแอบจินตนาการถึงบรรดาโค ลา แกะ และนกพิราบที่พ่อค้านำมาขาย และแอบคิดถึงตลาดขายสัตว์เลี้ยงแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ขณะที่เดินผ่านแต่ละร้าน ข้าพเจ้าได้กลิ่นมูลสัตว์ อาหารสัตว์คละคลุ้งไปทั่วบริเวณ รวมถึงเสียงร้องของบรรดาสัตว์ที่อื้ออึงสับสนวุ่นวาย บ้านของพระบิดา พระวิหารของพระเจ้า สถานที่ที่สะอาด สงบ ร่มเย็นและเป็นเสมือนที่พักทางใจ แต่มนุษย์กลับทำให้บ้านที่สะอาดนี้มีมลทิน และไร้ความสงบ พระเยซูเจ้า ผู้เคลียพื้นที่ที่มีมลทินให้สะอาดดังเดิม ผู้ปราบความอื้ออึงวุ่นวายให้สงบร่มเย็น เมื่อหลายปีที่ผ่านมา บุตรสาวตัวน้อยไร้เดียงสาของเพื่อนที่ได้สามีเป็นชาวอิตาลี ได้เข้าไปในโบสถ์ใกล้บ้านในอิตาลีพร้อมกับคุณแม่ของเธอซึ่งเป็นเพื่อนของข้าพเจ้า บุตรสาวเห็นห้องๆหนึ่งในโบสถ์ เธอจึงกล่าวกับแม่ว่า “bagno” ซึ่งในภาษาอิตาลีแปลว่า ห้องน้ำ ห้องสุขา แม่ของเธอโพสต์เรื่องราวนี้และตั้งคำถามว่า คำพูดของเด็กไร้เดียงสาคนหนึ่งสะกิดใจเราและท่านที่เป็นคาทอลิกอย่างไร นั่นสินะ สะท้อนใจเราชาวคาทอลิกอย่างไรบ้าง? ข้าพเจ้าย้อนกลับมาอ่านทีไรก็สัมผัสได้ถึงสิ่งที่พระอยากจะสอนใจข้าพเจ้า สถานที่ที่เด็กน้อยเรียกว่า “bagno” คือห้องแก้บาป สำหรับข้าพเจ้าแล้ว เป็นห้องที่พระจะคอยรับฟังความผิดบกพร่องของลูกของพระองค์ นั่นคือ พระองค์พร้อมจะรับเอาสิ่งสกปรกของเราไป เพื่อที่เราจะได้สะอาดหมดจด และพร้อมที่จะเป็นลูกที่ดีของพระองค์ นับตั้งแต่สถานการณ์โควิด-19 ข้าพเจ้าและสมาชิกในครอบครัว ค่อนข้างห่างหายไปจากการรับศีลอภัยบาป มหาพรตปีนี้คงเป็นอีกปีที่พระเตือนใจข้าพเจ้า อย่าลืมชำระล้างความสกปรกในจิตวิญญาณตน อย่าปล่อยให้จิตวิญญาณของตนต้องหม่นหมอง ป่วยไข้ด้วยเชื้อโรคฝ่ายวิญญาณ สัปดาห์นี้ข้าพเจ้าตั้งใจจะชวนสมาชิกในครอบครัวรับศีลอภัยบาป ชำระล้างสิ่งสกปรกออกไปจากจิตวิญญาณ ต้อนรับพระคุณและพระพรที่พระจะเติมให้เป็นพลังวิญญาณต่อไป “ข้อบังคับขององค์พระผู้เป็นเจ้าสุจริต ทำให้ดวงจิตปีติยินดี บทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็ชัดเจน ให้แสงสว่างแก่ดวงตา” (สดุดี 19:8) ความเจ็บไข้ ได้ป่วย ของร่างกาย เพียงรักษา ก็หาย กายสุขี หากแต่เจ็บ ป่วยไข้ ในใจนี้ ทำอย่างไร ให้หายดี มีสุขใจ เจ็บป่วยกาย คลายได้ เมื่อใกล้หมอ เจ็บปวดใจ ทนรอ หมอใดได้ องค์พระคริสต์ บรรเทาจิต บรรเทาใจ รักษาไข้ ในดวงใจ ใครทุกคน เราไม่สามารถล่วงรู้ได้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตเราบ้าง ข้าพเจ้าเคยคิดอยู่เสมอว่า ถ้าบรรดาลูกๆที่ข้าพเจ้ารัก สักวันหนึ่งเขาออกนอกเส้นทาง หรือความเชื่อในชีวิตของเขาค่อยๆจืดจางลงไป ข้าพเจ้าจะทำอย่างไร แต่ ข้าพเจ้าก็เชื่อว่า หากครอบครัวยังเป็นหลักยึดมั่นในเส้นทางที่มีพระเจ้านำทาง ยังเคร่งครัดในการปฏิบัติศาสนกิจ ยังดูแลสมาชิกในครอบครัว เอาใจใส่ สังเกตความรู้สึกของกันและกันอยู่เสมอ หน้าที่ที่เหลือที่เราไม่สามารถเข้าไปกำหนดได้จะเป็นหน้าที่ของพระเจ้า เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ครอบครัวของข้าพเจ้าประสบปัญหาบางประการ เรามีความรู้สึกขัดแย้งกันในการดำเนินชีวิตของลูกบางคนที่อยู่ห่างไกลบ้าน ข้าพเจ้าผิดหวัง และเฝ้าแต่ร้องไห้ในสิ่งที่พวกเขาตัดสินใจทำโดยไม่ปรึกษาผู้ใหญ่ สามีของข้าพเจ้าจึงเรียกพวกเขากลับมาเพื่อเคลียปัญหาด้วยกัน ซึ่งในเวลานั้นข้าพเจ้ายังรู้สึกไม่พร้อมที่จะรับฟังปัญหาของพวกเขา แต่เมื่อถึงเวลาที่พวกเขามาพร้อมหน้า ข้าพเจ้าก็จำเป็นต้องพูด อธิบาย พวกเขารู้ว่าพวกเขาตัดสินใจผิดพลาดในการดำเนินชีวิตบางเรื่อง เช่น การใช้จ่ายเงินทองที่เกินเงินเดือนของตนเองจนต้องหยิบยืมผู้อื่น การดูแลสุขภาพกาย สุขภาพใจของตนเองที่แย่ลงไปมาก การไม่ทำตัวเองให้เป็นภาระของผู้อื่น การทำตัวให้เป็นที่น่าเอ็นดูของผู้ใหญ่ การรับผิดชอบ และไวที่จะช่วยเหลืองานในครอบครัว ไม่เถียง ไม่เกี่ยง พวกเขาขอโทษในสิ่งที่พวกเขาทำ และจะเคลียปัญหาต่างๆให้ดีที่สุด หลังจบการสนทนา ข้าพเจ้ารับรู้ได้ถึงบรรยากาศของการกลับคืนดี บรรยากาศของการระบายสิ่งที่เป็นขยะในใจของแต่ละคนออกไป บ้านดูปลอดโปร่งขึ้น และใจก็ดูสว่างสดใสขึ้นด้วย เราฉลองการกลับมาคืนดีกันใหม่ด้วยอาหารมื้อเล็กๆในครอบครัวของเรา เสียงหัวเราะก็กลับมาสู่บ้านอีกครั้งหนึ่ง บางที บ้านก็เป็น Bagno ในยามที่ต้องเคลียใจของสมาชิกในบ้านเช่นกัน และก็เป็นสวรรค์ของสมาชิกในบ้านเมื่อเรากลับมาคืนดีกัน ..................................... |