“ผู้ที่ใช้ของของโลกนี้จงเป็นเสมือนผู้ที่มิได้ใช้ เพราะโลกดังที่เป็นอยู่กำลังจะผ่านไป” (1 โครินธ์ 7:31) ................................................... “โลกดังที่เป็นอยู่กำลังจะผ่านไป” และโลกใหม่กำลังจะมา โลกใหม่ที่พระเยซูเจ้าทรงคอยเตือนใจเราให้เตรียมตัวให้ดี ด้วยแบบอย่างและกิจการของพระองค์ โลกใหม่ที่เราต้องละทิ้งของของโลกที่เรายังยึดติด ด้วยวัตถุ บุคคล อำนาจ ตำแหน่ง ความหลงใหลในความสบายฝ่ายโลก ยากจัง!...ฉันผู้ยังคงใช้ชีวิตเป็นคนของโลกพึมพำอยู่ในใจ ใครๆก็อยากมีแต่ช่วงเวลาแห่งความสุขสบายทั้งกายและใจ ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ปรารถนาสิ่งใด หวังสิ่งใดก็อยากจะได้มาซึ่งสิ่งนั้น แต่ในความเป็นจริง ชีวิตมันไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น สิ่งที่ข้าพเจ้าทำได้คือการยอมรับ และเรียนรู้กับทุกช่วงเวลาชีวิต ด้วยความเข้าใจ วางใจ เชื่อใจ และรักในทุกเหตุการณ์ที่พระทรงจัดสรรให้ ช่วงเวลาของชีวิตมันมากมายด้วยรายละเอียด มากมายด้วยเส้นทางที่ต้องเลือก เลือกด้วยจิตวิญญาณแห่งความรัก เลือกด้วยแบบอย่างของพระเยซูเจ้า ทางเลือกของเราจะไม่ผิดพลาดเหมือนที่เราเลือกตามใจของตนเอง ข้าพเจ้าเคยใช้ชีวิตที่จะเลือกทำตามใจตนเอง ตามความสุขสบายของโลก เลือกที่จะมี เลือกที่จะได้ เลือกที่จะทำ ในสิ่งที่ตนเองปรารถนา โดยไม่ได้ย้อนกลับไปไตร่ตรองดูเลยว่า สิ่งที่เลือกนั้น สร้างคุณค่าให้แก่ใครได้บ้าง นอกจากสร้างความสุขสบายให้ตนเอง เท่านั้นไม่พอ บางครั้งยังเลยเถิดเบียดเบียนคนรอบข้างเพราะขาดความใส่ใจ “จงตามเรามาเถิด เราจะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์” (มาระโก 1:17) พระเจ้าทรงเลือกข้าพเจ้าให้เดินตามทางของพระองค์ เส้นทางนี้ที่ไม่ได้สร้างความมั่งคั่งให้ชีวิต แต่สร้างคุณค่าให้แก่จิตวิญญาณของตนเองและอนาคตของชาติ ก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าอาจจะใช้ชีวิตตามใจตนเอง แต่ทางเดินใหม่ที่พระองค์ทรงเรียก และเลือกให้ข้าพเจ้าเดิน เป็นเสมือนกรอบคอยกันข้าพเจ้าไม่ให้หลงทางไปอีก ชีวิตความเป็นครูอภิบาล ผู้ดูแลจิตวิญญาณ ถูกเลือกจากความต่ำต้อยของข้าพเจ้าที่หลงทางบ่อยเหลือเกิน ให้กลายมาเป็นผู้ที่ต้องหมั่นตรวจสอบจิตวิญญาณตนเองสม่ำเสมอ และคอยดูแลจิตวิญญาณคนรอบข้างด้วย พระองค์ทรงเลือกให้ข้าพเจ้าเป็นชาวประมงหามนุษย์ และตามหาประชากรของพระเจ้ากลับมาให้ได้มากที่สุด รวมทั้งตัวข้าพเจ้าเองเช่นกันที่จะต้องสำรวจจิตวิญญาณของตนเองด้วย ต่างคนต่างถูกเรียก และถูกเลือกมาให้ทำหน้าที่ที่เหมาะสม ไม่มีอะไรที่สวยงามไปกว่าการสร้างคุณค่าให้กับชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณ มากกว่าการสร้างความมั่งคั่งฝ่ายโลก ข้าพเจ้าชอบกวีบทหนึ่งจากเฟส “สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก” ที่สะท้อนชีวิตของการมองบวกในสภาพที่ติดลบว่า “ขอบคุณถ้อยคำที่ถากถาง ขอบคุณทุกๆอย่างที่ทำให้ฉันเข้มแข็ง ขอบคุณทุกบทเรียนที่ราคาแสนแพง ขอบคุณทุกคำเสแสร้ง ขอบคุณที่คอยทิ่มแทง ขอบคุณที่มันทำให้ฉันมีแรงสู้ต่อไป” ชีวิตจะง่ายขึ้นถ้าเรายอมให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ต่อให้ผ่านอุปสรรค ความทุกข์ยากและผู้คนที่พร้อมจะย่ำยีเรา เราก็จะผ่านมันมาด้วยความภาคภูมิใจในพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ของเรา เดินตามทางของพระองค์ เราจะไม่ผิดหวังอีกเลย “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงระลึกถึงพระกรุณา และความรักมั่นคงที่ทรงมีตลอดมา ขออย่าทรงระลึกถึงบาป และความผิดที่ข้าพเจ้าทำไว้ในวัยเยาว์ โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าตามความรักมั่นคงของพระองค์” (สดุดี 25:6-7) …………………………. |