“การทนทุกข์เพราะทำความดี ย่อมดีกว่าการทนทุกข์เพราะทำความชั่ว” (1 เปโตร 3:17) ......................................... คนหนึ่ง...คดโกงเขามาจนร่ำรวย ใช้ชีวิตในแต่ละวันอยู่กับการวางแผนคดโกงผู้อื่น ทรัพย์สินที่ได้มาจากการคดโกงก็เป็นทรัพย์สินร้อน คนหนึ่ง...มีแค่พอกินพอใช้ ใช้ชีวิตแต่ละวันเป็นพระพรสำหรับคนรอบข้าง ทรัพย์สินที่ได้มาจากหยาดเหงื่อแรงกายก็เป็นทรัพย์สินเย็น ............................... อันความทุกข์ จากการ ทำความดี ย่อมต้องมี คุณค่า ศักดิ์ศรีกว่า ทำเพราะรัก ทำเพราะ ใจเมตตา ย่อมดีกว่า ทุกข์เพราะ ใจมืดดำ ทำสิ่งดี ก็ย่อม ต้องได้ดี อาจจะมี ทุกข์บ้าง ให้ชอกช้ำ แต่สิ่งดี ที่ทำ จักหนุนนำ สู่ทางธรรม ล้ำค่า กว่าสิ่งใด หลายครั้งที่ข้าพเจ้าอ่านโพสต์ในเฟสของเพื่อนสมาชิก หลายโพสต์พร่ำบ่นระบายความทุกข์ในการดำเนินชีวิตที่ไม่เป็นไปอย่างคาดหวัง รวมไปถึงความทดท้อที่กระทำสิ่งดีแล้วไม่ได้รับการตอบแทนในความดีนั้น นั่นเพราะกิจการดีที่เรากระทำนั้นเราคาดหวังผลตอบแทนที่ความได้รับทันใจ ทันเวลา แต่พระเจ้าทรงตรัสสอนเราว่า “การทนทุกข์เพราะความดี ย่อมดีกว่าการทนทุกข์เพราะทำความชั่ว” (1 เปโตร 3:17) ความดีที่เรากระทำ หลายครั้งก็นำความขื่นขม ระทม ทดท้อมาให้ดวงใจ แต่ทุกครั้งที่เราสามารถก้าวข้ามผ่านความรู้สึกเหล่านั้นไปได้ เราจะเห็นแสงแรกแห่งชีวิตที่ส่องสว่างในวิญญาณของเรา แม้เราจะต้องก้าวข้ามผ่านมันไปด้วยความยากลำบากเพียงใด การพร่ำบ่นยิ่งทำให้เราจมอยู่กับความคิดของตนเอง วนเวียนอยู่แต่ในความรู้สึกผิดหวังที่ทุกสิ่งไม่เป็นไปดังที่ใจคาดหวังไว้ การบังคับตนเองไม่ให้พร่ำบ่น หรือพร่ำบ่นให้น้อยลง ด้วยการทำกิจการดีที่เรามีเป็นพระพรสำหรับคนรอบข้าง คิด พูด มอง กระทำ แต่สิ่งที่เป็นบวกกับชีวิต ลด ละ เลิก การกระทำในสิ่งที่ทำให้ใจมืดมัวหม่นดำ พระเจ้าสัญญาว่าพระองค์ไม่เคยทอดทิ้งเราให้เผชิญปัญหาเพียงลำพัง เพียงแค่เราแสดงให้พระองค์รับรู้ว่าเรากำลังพยายามทำสิ่งที่ดีอย่างไม่ทดท้อ “เราจะไม่ทิ้งท่านทั้งหลายให้เป็นกำพร้า เราจะกลับมาหาท่านในไม่ช้า” (ยอห์น 14:18) ความรักของพระองค์จะคอยปกปักษ์พิทักษ์รักษาเราจากความชั่วร้าย ความดีที่เราเพียรกระทำจะคอยคุ้มกันเราให้พ้นภัยจากมารร้ายทั้งปวง ความเพียรทนจากความทุกข์ในการทำความดี จะเป็นโล่กำบังให้เราปลอดภัยจากเงามืดที่คืบคลานเข้ามาในวิญญาณ พระเจ้าเป็นองค์ความรัก และพระองค์ทรงเป็นองค์ความดีสมบูรณ์ “พระองค์ไม่ทรงปฏิเสธคำภาวนาของข้าพเจ้า ไม่ทรงถอนความรักมั่นคงของพระองค์จากข้าพเจ้า” (สดุดี 66:20) ........................................ |