“ใจของท่านทั้งหลายจงอย่าหวั่นไหวเลย จงเชื่อในพระเจ้า และเชื่อในเราด้วย” (ยอห์น 14:1-2) อุปสรรค ขวากหนาวและปัญหา เป็นเสมือนสัตว์ร้ายที่คอยแทะเล็ม ดูดเอาพลังของเราออกไป เสียงที่คอยบั่นทอนชีวิตให้เราทดท้อ ทุกครั้งที่เราเปิดโอกาสให้เสียงเหล่านั้นมีอำนาจเหนือเรา ดวงไฟแห่งชีวิตของเราก็ค่อยๆริบหรี่ลง ดวงใจมนุษย์นั้นช่างอ่อนไหวง่ายดายเหลือเกิน พร้อมที่จะผิดพลาดพลัดหลงอยู่เสมอเมื่อห่างไกลผู้เลี้ยงที่ดี เราต่างเสาะแสวงหาความสุข ความรักบนโลกใบนี้ แก่งแย่งแข่งขันช่วงชิงให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เราปรารถนา ความสุขและความรักที่ได้มาโดยไม่ชอบธรรมนั้น เกิดจากความอ่อนแอและความไม่มั่นคงในความเชื่อของเราเอง พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา” (ยอห์น 14:6) พระเยซูเจ้าเน้นย้ำให้เรามีจิตใจที่มั่นคงในความเชื่อ เดินตามเส้นทางที่จะนำเรากลับไปสู่บ้านของพระบิดา รักษากายใจของเราให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า เมื่อกล่าวถึงการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า ข้าพเจ้าก็คิดถึงธรรมชาติที่พระช่างสรรสร้างขึ้นมา แม้แต่ธรรมชาติยังรับรู้ และแสดงภาพลักษณ์ที่สะท้อนสิ่งดีดีให้เราได้เห็น แล้วเราหละ เคยสะท้อนสิ่งดีดีอะไรให้กับคนรอบข้างได้สัมผัสบ้าง พลังแห่งธรรมชาติ พลังของพระเจ้า ข้าพเจ้าได้ดูเรื่องราวการทดลองของนักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง ดร.มาซารุ อิโมโตะ ผู้ศึกษาค้นคว้า ความสัมพันธ์ของน้ำ และผลึกน้ำที่เปลี่ยนไปตามสภาพแวดล้อม ความรู้สึกและคำพูดของมนุษย์ที่แตกต่างกันไป น้ำที่อยู่ในธรรมชาติ ในวิหาร วัด วาอาราม น้ำที่ได้รับฟังเพลงบรรเลงคลาสสิก จะมีรูปผลึกน้ำที่สวยสดงดงาม น้ำที่อยู่ในแหล่งสกปรก ปนเปื้อน น้ำที่ได้รับฟังเพลงร็อค หรือเพลงแรงๆจะมีรูปร่างผลึกไม่สวยงามไร้รูปทรง น้ำที่ถูกวางไว้ในสภาพแวดล้อมที่ต่างกันจะมีผลึกที่ต่างกัน ท่ามกลางคำพูดที่เต็มไปด้วยความรักจะมีแฉกเหมือนเกล็ดหิมะ ท่ามกลางคำพูดที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ผลึกน้ำจะบิดเบี้ยวไร้รูปทรงและดูน่ากลัว ธรรมชาติเป็นสิ่งสร้างของพระเจ้า เป็นบทเรียนที่ถูกสอดแทรกไว้ให้มนุษย์ได้เรียนรู้ตลอดชีวิต พระเจ้าสอนเราผ่านธรรมชาติ ให้เราเลือกที่จะคิดดี พูดดี และทำแต่สิ่งที่ดีดี เพื่อให้การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ของเรานั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพระพร แห่งการเตรียมหนทางสู่ชีวิตนิรันดร์ ณ บ้านพระบิดาเจ้าสวรรค์ “เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา” (ยอห์น 14:6) จะบรรเลง เพลงพิณ ด้วยยินดี แด่องค์พระ ภูมี ผู้ยิ่งใหญ่ สรรเสริญ ด้วยใจภักดิ์ รักจากใจ ทุกสิ่งพระ สรรให้ ไท้เมตตา จะเดินตาม ทางชอบธรรม แม้ลำบาก แม้นทุกข์ยาก ตรากตรำ ซ้ำอ่อนล้า เพื่อรอรับ รางวัล พระเมตตา สู่เคหา พระบิดา เป็นนิรันดร์ **แต่ช่วงที่ยังเดินทางบนโลกใบนี้อยู่ ข้าพเจ้าก็ตั้งใจว่าจะให้ทุกวันอาทิตย์เป็นวันของพระเจ้า และจะไปเยี่ยมเยียนพระองค์ในบ้านของพระองค์บนโลกใบนี้ก่อน เพื่อรอคอยบ้านที่แท้จริงในสวรรค์ที่พระองค์รอข้าพเจ้าอยู่** “โปรดจารึกชื่อของลูกคนบาปกลับใจคนนี้ไว้ในสวรรค์ด้วยเถิด” ............................................ |