“ใจของเราไม่ได้เร่าร้อนเป็นไฟอยู่ภายในหรือ เมื่อพระองค์ตรัสกับเราขณะเดินทาง และอธิบายพระคัมภีร์ให้เราฟัง” (ลก 24:32) ......................................................... ศิษย์ 2 คน กำลังเดินทางมุ่งหน้าสู่เอมมาอูส พวกเขาสนทนาถึงเรื่องราวของพระเยซูเจ้า ที่ถูกประหารชีวิตไปเมื่อ 2-3 วัน ที่ผ่านมา เมื่อพระเยซูจ้าเข้ามาร่วมเดินทางและสนทนาไปพร้อมกับเขา พวกเขากลับจำพระองค์ไม่ได้เลย พวกเขาเศร้าหมองเมื่อกล่าวถึงเรื่องราวเหล่านั้น ความหวังที่เคยหวังไว้ว่าพระเยซูเจ้าคือผู้ปลดปล่อยอิสราเอลให้เป็นอิสระ มลายหายไปสิ้น แต่ทันทีที่เขาจำพระเยซูเจ้าได้ เมื่อพระองค์ทรงบิขนมปัง ถวายพระพร และยื่นให้เขา ความยินดีก็เกิดขึ้น ความทรงจำกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ความชื่นชมยินดี ความหวังก็ส่องสว่างในใจ พวกเขาทั้ง 2 แบ่งปันประสบการณ์ความยินดีนี้แก่ศิษย์คนอื่นๆด้วย มีคนเคยกล่าวไว้ว่า “มิตรภาพเกิดจากความทรงจำที่ดีที่เคยมีร่วมกันมา” และกาลเวลาก็มิอาจจะมาทำให้ลบเลือนจากไป การ์ตูนอนิเมะเรื่องหนึ่งของญี่ปุ่นชื่อว่า ดอกไม้ มิตรภาพและความทรงจำ บอกเล่าเรื่องราวของมิตรภาพที่ยังอยู่ในความทรงจำในวัยเยาว์ของเด็กๆกลุ่มหนึ่ง มีเนื้อหาโดยย่อว่า “เด็ก 6 คนเป็นเพื่อนเล่นกันมาแต่เล็ก มีจินตะ ยะโดะมิ หรือจินตัง เป็นหัวหน้า พวกเขาแยกย้ายกันไปคนละทิศละทางหลังจากเมโกะ ฮมมะ หรือเม็มมะ สมาชิกคนหนึ่ง ประสบอุบัติเหตุถึงแก่ความตาย 10 ปีให้หลัง จินตังอาศัยอยู่ตามลำพังไม่เข้าสังคม วันหนึ่งในฤดูร้อน วิญญาณของเม็มมะซึ่งมีรูปโฉมเจริญขึ้นตามวัย ได้ปรากฏกายจำเพาะหน้าเขา และร้องขอให้เขาช่วยเธอให้สมความปรารถนาประการหนึ่ง เพราะเธอไม่อาจไปเกิดได้จนกว่าจะบรรลุความปรารถนานั้น แต่ปัญหาคือเธอไม่สามารถจดจำได้ว่าปรารถนาอะไร ดังนั้นจินตังจึงประชุมสมาชิกกลุ่มอีกครั้ง เพราะเชื่อว่าพวกเขาเป็นกุญแจไขปริศนาของเม็มมะ อย่างไรก็ดีเด็กเหล่านี้ต้องเผชิญอารมณ์ความรู้สึกมากหลาย ความขัดแย้งภายในกลุ่ม ตลอดจนความแค้นเคืองที่ยังคุกรุ่นอยู่ในจิตใจ ของบิดามารดาเม็มมะ และจำต้องฟันฝ่าสิ่งดังกล่าวไปให้จงได้” เรื่องนี้เป็นเพียงการ์ตูนของเด็กๆที่ร้อยเรียงเรื่องราว ถึงมิตรภาพ และความทรงจำของเด็กๆกลุ่มหนึ่งที่เคยใช้ชีวิตร่วมกัน พวกเขาปรารถนาจะทำให้เพื่อนคนสำคัญของเขาที่ตายจากไป ได้พบกับสิ่งที่เขากำลังตามหา ทุกความทรงจำนั้นมีค่าไม่ว่าจะเป็นความทรงจำที่มีน้ำตา หรือความชื่นชมยินดี เพราะทุกความทรงจำล้วนสร้างความสัมพันธ์บางสิ่งไว้ในประสบการณ์ ปกติข้าพเจ้าไม่เคยรู้จักการ์ตูนอนิเมะซึ่งแม้ในปัจจุบันข้าพเจ้าก็ได้ใส่ใจนัก เพียงแค่เห็นว่าวัยรุ่นหญิงหลายคนคลั่งไคล้กับการ์ตูนแนวนี้ จึงลองเปิดหาอ่านเรื่องย่อๆบางเรื่องดูบ้าง แต่แปลกเหลือเกินที่ทุกครั้งที่เปิดการ์ตูนหรือเพลงทางโลก คำสอนของพ่อก็ดังขึ้นเสมอๆว่า หลายละคร นิทาน เรื่องราว และเพลงทางโลก กลับถูกเปลี่ยนให้กลับกลายเป็นทางธรรมได้ง่ายดายยิ่งนัก แม้บางถ้อยคำเรายังต้องละไว้ด้วยความเชื่อที่มั่นคงของเราก็ตาม เมื่อยังเล็กพ่อให้ข้าพเจ้าเปิดพระคัมภีร์ และพ่อร้องเพลงๆ หนึ่งให้ข้าพเจ้าฟัง พร้อมกับบอกข้าพเจ้าว่า เมื่อพ่อร้องเพลงนี้ ให้นึกถึงเรื่องราวของพระเยซูเจ้านะ “เบื้องหลังภาพนี้มีลายเซ็นว่า จะมอบรัก มอบชีวา จะรักษาสัจจาที่ให้ จะมอบใจรัก แรกรักเดียว รักเดียวจริงใจ ความทรงจำ และมิตรภาพที่ดีของศิษย์ที่มีต่อพระเยซูเจ้า เป็นความทรงจำที่เปี่ยมด้วยความหวัง ความเชื่อ และความรัก แม้ความอ่อนแอทางกายจะทำให้สายตามืดบอดไปบ้าง แต่ความหวัง ความเชื่อ และความรักจะเป็นแรงผลักดัน ให้ศิษย์ของพระเยซูเจ้าก้าวเดินไปข้างหน้า เพื่อแบ่งปันข่าวดีนี้ให้แก่มนุษยชาติให้ได้สัมผัสประสบการณ์ เช่นเดียวกันกับที่บรรดาศิษย์ของพระองค์เคยได้สัมผัสมา ประสบการณ์ความเชื่อของแต่ละคนแตกต่างกันไป เราจะสัมผัสได้ก็ต่อเมื่อเราเปิดประตูใจของเรา ให้พระเยซูเจ้าเข้ามาสร้างความทรงจำให้เราร่วมกันกับพระองค์ ................................................ “เดชะพระคริสตเจ้านี้ ท่านมีความเชื่อในพระเจ้าผู้ทรงบันดาล ให้พระองค์กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย และประทานพระสิริรุ่งโรจน์เพื่อให้ความเชื่อ และความหวังของท่านดำรงอยู่ในพระเจ้า” (1 เปโตร 1:21) ........................................ มิตรภาพ...สร้างความทรงจำที่ดี ประสบการณ์ที่มีสร้างความสัมพันธ์สดใส ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าเปิดประตูของดวงใจ ประสบการณ์รักยิ่งใหญ่ก็เดินทางเข้ามา เป็นประสบการณ์รักที่ไม่มีเงื่อนไข รักมาอย่างไรก็แบ่งปันกลับไปมากกว่า จะคอยดูแล ให้อภัย ใส่ใจในทุกครา เพื่อเตือนใจเราว่า รับสิ่งใดมาก็ให้แบ่งปันออกไป ......................................... |