“ท่านเคยได้ยินเขากล่าวว่า ‘ตาต่อตา ฟันต่อฟัน’ แต่เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า อย่าโต้ตอบคนชั่ว” (มัทธิว 5:38-39) .......................... เส้นทางชีวิตที่เราต้องพบเจอมนุษย์หลากหลายประเภท หลากหลายอุปนิสัย หลากหลายความคิด หลายครั้งที่เราเองก็ตัดสินเขาเหล่านั้นจากกิจการที่เขากระทำให้เราเห็น หรือแม้แต่จากการฟังความของคนรอบข้าง ใจหม่นหมองของเช้าตรู่วันหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่อิดโรย ห่อเหี่ยว ข้าพเจ้ากำลังเริ่มต้นภารกิจด้วยการปรับจูนจิตใจ ให้พร้อมสำหรับการงานเท่าที่จะสามารถทำได้ ในขณะที่ใจกำลังปรับจูนให้พร้อม กลับมีบุคคลคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วสะกิดรอยความหม่นหมองในใจให้ลุกโชนขึ้นมาอีก ข้าพเจ้านึกประณามเขาในใจว่า เหตุใดเขาจึงเป็นบุคคลที่น่าเบื่อหน่ายเช่นนี้ ทำไมช่างมีคำพูดที่ไม่สร้างสรรค์ หรือจรรโลงใจสำหรับผู้ที่ควรได้ยินได้ฟังเลย ทำไมจึงเข้ามาสร้างความหม่นหมองในใจข้าพเจ้าที่ยังไม่พร้อมด้วย ข้าพเจ้าเดินช้าๆ ย้ำคิดกับสิ่งที่เขาพูด ก่อนจะมานั่งรำพึงกับตนเอง จนได้พระวาจาที่เตือนใจข้าพเจ้าว่า “อย่าโต้ตอบคนชั่ว ผู้ใดตบแก้มขวาของท่าน จงหันแก้มซ้ายให้เขาด้วย” (มัทธิว 5:39 ) ดังนั้นแล้ว ข้าพเจ้าจึงกลับมาพิจารณาตัวเอง ว่าอันที่จริง ก่อนที่ข้าพเจ้าจะตัดสินว่า ใครเป็นคนไม่ดีในสายตาข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าก็ต้องพึงระวังตัวเองด้วยว่าตัวเองเป็นคนดีพร้อม พอที่จะกล่าวหาผู้อื่นว่าไม่ดีได้หรือไม่ การย้อนคิด ย้อนทบทวนการกระทำของตนเอง ทำให้ข้าพเจ้าให้อภัยได้ง่ายขึ้น แม้จิตใจจะยังหม่นหมองอยู่ แต่เวลา และทัศนคติที่ดีที่มาพร้อมกับพระวาจาเตือนใจ จะค่อยๆเยียวยาจิตใจของข้าพเจ้าไปเอง วันแย่ๆ ไม่ได้มีกันทุกวัน และวันดีๆ ก็ไม่ได้อยู่ยั่งยืนถาวร ข้าพเจ้าเตือนตัวเองให้รับ ปรับ เข้าใจ และอยู่กับทุกเหตุการณ์ต่างๆด้วยความอดทน เชื่อมั่น และไว้วางใจ ว่าอย่างไรก็ตาม ความดี และความรักย่อมชนะความเลวร้ายทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตแน่นอน มีข้อความสั้นๆของผู้นำจีนท่านหนึ่งกล่าวเตือนใจไว้ว่า “การยิ้มไม่เหนื่อย การโกรธถึงจะเหนื่อย เรียบง่ายไม่เหนื่อย ซับซ้อนถึงจะเหนื่อย มิตรภาพไม่เหนื่อย ไม่เข้าใจกันซิเหนื่อย จริงใจไม่เหนื่อย เสแสร้งถึงจะเหนื่อย เพิ่มมิตรไม่เหนื่อย สร้างศัตรูถึงจะเหนื่อย ไม่เห็นแก่ตัวไม่เหนื่อย เห็นแก่ตัวถึงจะเหนื่อย มีได้มีเสียไม่เหนื่อย คิดหยุมหยิมถึงจะเหนื่อย กายเหนื่อยไม่เหนื่อย ใจเหนื่อยถึงจะเหนื่อย” “จิตใจข้าพเจ้าเอ๋ย จงถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด จงอย่าลืมพระคุณต่างๆ ที่พระองค์ประทานให้” (สดุดี 103:2) Jอยู่อย่างเรียบง่ายไม่ซับซ้อน อยู่อย่างไม่รีบร้อนจะไปไหน อยู่ด้วยความรักและเข้าใจ อยู่ที่ไหนๆก็สุขดี อยู่ที่มีใจที่ใสสด อยู่ที่ลด ละวางความทุกข์นี้ อยู่กับสิ่งที่เป็น สิ่งที่มี มียิ้มให้วันนี้ก็สุขใจJ ในวันที่รู้สึกย่ำแย่ อาจารย์ท่านหนึ่งเคยสอนให้ข้าพเจ้าภาวนาด้วยใจ ใส่ตัวตนของเราเองลงไปในบทภาวนานั้น ‘ข้าพเจ้าเป็นข้ารับใช้ของพระคริสตเจ้า ความทุกข์ยาก หรือความสุขใดๆในชีวิตข้าพเจ้า ล้วนเป็นของประทานที่มีคุณค่าแก่ข้าพเจ้า ที่พระองค์ทรงเลือกสรร และอนุญาตให้เกิดขึ้นในชีวิตของข้าพเจ้าแล้ว ดังนั้น ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ยากดีมีจน ล้วนมีคุณค่าและเหมาะสมสำหรับข้าพเจ้า และแม้ว่าข้าพเจ้าอาจจะไม่เข้าใจในแผนการของพระองค์ ขอพระองค์ประทานความมั่นใจให้แก่ข้าพเจ้าว่า เหตุการณ์เหล่านั้นจะมีคุณค่า ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งสำหรับข้าพเจ้าอย่างแน่นอน’ ©ขอรับใช้ ชีวิตข้าขอรับใช้ ชีวิตข้าขอมอบให้ โอ้ ข้าเป็นของพระองค์ ของพระองค์© จู่ๆ ก็มีบุคคลอันเป็นที่รัก ส่งประโยคหนึ่งจากบทเพลงนี้มาให้ ในวันที่ข้าพเจ้าตกปากรับคำที่จะทำงานพระอีกชิ้นหนึ่ง ในวันที่ข้าพเจ้ารู้สึกไม่พร้อมด้วยดวงใจที่ทดท้อ ปรวนแปร บทเพลงนี้ทำให้ข้าพเจ้าพยายามเรียกพลังของตัวเองให้กลับคืนมา ด้วยอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระคริสตเจ้า พระองค์จะเติมเต็มข้าพเจ้าให้ผ่านทุกกิจการไปด้วยความรัก ตราบเท่าที่ข้าพเจ้ายังมีใจสุภาพนบนอบพอที่จะยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะดีหรือร้าย สุขหรือทุกข์ก็ตาม ..................................... |