“ทุกคนละทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ขออย่าให้พวกเขาถูกลงโทษเลย มีแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืนอยู่เคียงข้าง และประทานกำลังแก่ข้าพเจ้า” (2 ทิโมธี 4:16-17) ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่วันที่เดียวดายกลับอ้างว้าง เหมือนยืนเพียงลำพังบนหนทาง ทุกก้าวย่างทรมานเจียนสิ้นใจ อยู่กับตนเองเพียงลำพัง พลันยินเสียงดังจรัสใส ลูกรักทุกข์ระทมหรือไร มาเถิดพ่อจะกอดให้บรรเทา อย่าหวังสิ่งเติมเต็มใดในโลกหล้า มีเพียงหนึ่งพระเมตตาคลายทุกข์เศร้า คือพระหัตถ์รักแท้กล่อมเกลา แนบใจเอาแอบอิงพิงผ่อนคลาย ทุกครั้งที่ประสบพบเจอปัญหา หรืออุปสรรคของชีวิต สิ่งหนึ่งที่คอยเตือนใจคือปัญหาจะสอนให้เราสุภาพอ่อนน้อม ที่จะยอมรับความไม่สมบูรณ์พร้อมของตนเอง ยอมรับที่จะพึ่งพาพระเป็นเจ้าผู้ทรงชีวิต สุภาพนบนอบพอที่จะเปิดใจ กางแขน คุกเข่า และขออ้อมกอดแห่งพระเมตตา เข้ามาช่วยบรรเทา ฟื้นฟู เสริมพลังให้สามารถก้าวต่อไปได้อย่างดี มีความสุภาพนบนอบพอที่จะเห็นความผิดบาป ความบกพร่องของตนเพื่อจะได้รู้จักมองคนรอบข้างด้วยความเข้าใจ “เพราะว่า ผู้ใดที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง ผู้ใดที่ถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น” (ลูกา 18:14) คริสตชนถูกเพาะบ่มให้มีใจสุภาพนบนอบ ถูกสอนให้เห็นผู้อื่นดีกว่าตนอยู่เสมอ เพราะด้วยความเป็นมนุษย์ที่อ่อนแอ เรามักไม่พึงใจที่จะเห็นคนอื่นโดดเด่นเกินตนเป็นแน่แท้ และการถูกชื่นชมยกย่อง หลายครั้งก็ทำให้มนุษย์ลืมตัวเอง ลืมความบกพร่องของตนเอง หลงอยู่กับคำชื่นชมบนโลกนี้ ถ้อยพระวาจาที่ย้ำเตือนให้เรามีใจสุภาพนบนอบ รับใช้ ยินดีในความสำเร็จของผู้อื่น ถ่อมตนลงให้มาก จึงเป็นถ้อยพระวาจาที่คอยเป็นกรอบให้คริสตชนไม่หลงระเริงใจ ไปกับความสำเร็จ ความสำคัญตน หรืออำนาจที่ตนมีจนเกินไป ข้าพเจ้าจึงระลึกตนเองอยู่เสมอว่า หากไร้พระองค์ ลูกคงไม่อาจทำสิ่งใด พระพร ความสามารถที่ข้าพเจ้ามีก็เป็นเพราะพระองค์ประทานให้มา ความเจริญก้าวหน้าในด้านต่างๆก็เพราะพระองค์ทรงให้โอกาส ให้ข้าพเจ้าได้พัฒนาตน และคำชื่นชมต่างๆ ก็เป็นธารน้ำใส ที่พระองค์ทรงมอบให้ในวันอ่อนล้าของชีวิต หากพระองค์ไม่ทรงอนุญาตให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในชีวิตข้าพเจ้า มันก็จะไม่เกิดขึ้น แต่พระองค์ทรงจัดสรรทุกอย่างให้ข้าพเจ้าตามความเหมาะสม และทรงสอนให้ข้าพเจ้าใช้ทุกอย่างที่พระองค์ทรงมอบให้เพื่องานของพระองค์ “ผู้ใดเต็มใจรับใช้พระเจ้า ย่อมเป็นที่ยอมรับของพระองค์ คำวอนขอขอบเขาจะขึ้นไปถึงเมฆ คำอธิษฐานของผู้ต่ำต้อยทะลุเมฆขึ้นไป และจะไม่หยุดจนกว่าเขาจะได้รับความบรรเทา” (บุตรสิรา 35:16-17) เพราะพระองค์ ทรงเมตตา ข้าต่ำต้อย ทรงไม่ปล่อย ข้าไว้ ในดงหนาม ทรงเอ็นดู อยู่เคียงข้าง ข้าทุกยาม ชีวิตข้า จึงงดงาม เพราะพระองค์ ทุกสิ่งที่ข้าพเจ้ามี ข้าพเจ้าเป็น และข้าพเจ้าได้รับมา จึงเป็นพระเมตตาของพระเจ้าผู้ทรงประทานให้ข้าพเจ้าอย่างสมบูรณ์ ข้าพเจ้าอาจจะไม่ได้ร่ำรวยด้วยเงินทอง แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เคยขาดแคลนสิ่งดีใดๆ ข้าพเจ้าไม่เคยร่ำรวยด้วยอำนาจวาสนา แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เคยขาดแคลนความรัก จากคนรอบข้างที่พระเจ้าทรงส่งมาเยียวยาข้าพเจ้าทุกคราที่ทุกข์ใจ มีพระพร มีธารน้ำใส มีพลังกำลังใจคอยเกื้อกูลข้าพเจ้าไม่ขาดสาย ข้าพเจ้าก็ไม่ขาดแคลนสิ่งใด อาจารย์ท่านหนึ่งเคยย้ำข้าพเจ้าเสมอให้บอกตัวเองแต่สิ่งที่ดีๆ เพราะในพระเจ้าเราจะไม่มีสิ่งเลวร้ายใดๆ หรือหากมนุษย์โลกจะมองว่ามันเลวร้าย แต่มันจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราเสมอ ข้าพเจ้ามีความสามารถ มีความรัก มีพระพร มีทุกสิ่งทุกอย่างที่พรั่งพร้อม เพราะพระเจ้าผู้ทรงรักและเมตตาข้าพเจ้าเหนือสิ่งอื่นใด ..................................... |