พระนางมารีย์ตรัสว่า “วิญญาณข้าพเจ้าประกาศความยิ่งใหญ่

ขององค์พระผู้เป็นเจ้า 

จิตใจข้าพเจ้าชื่นชมยินดีในพระเจ้า พระผู้ทรงกอบกู้ข้าพเจ้า

เพราะพระองค์ทรงทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์”

(ลูกา 1:46-48)

ในวันที่ดวงใจของลูกรุกร้อนรนเหมือนถูกไฟแห่งความชิงชังแผดเผา

เหมือนถูกหนอนร้ายชอนไชจิตวิญญาณแห่งความดีและความรักให้แหว่งวิ่นไป

เรื่องราวแห่งความรัก แบบอย่างของพระแม่มารีย์

ผู้ทรงได้รับเลือก และรับเรียกให้เป็นมารดาผู้ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ

แม่กลับตอบรับด้วยถ้อยคำที่สุภาพ นบนอบ อ่อนหวาน

ลูกสะท้อนใจตนเองเมื่อทบทวนคำตอบรับของพระแม่ที่มีต่อพระเจ้า

ทำไมลูกจึงดื้อรั้นนัก ทำไมลูกจึงมีจิตใจที่หยาบกระด้างไม่อ่อนละมุนเช่นพระแม่

ลูกยอมให้สถานการณ์ และปัญหาในชีวิต หรือสภาพแวดล้อมของโลก

เข้ามามีบทบาท ทำลายความสุภาพนบนอบ และความรักไปเสียสิ้น

ลูกกำลังฝึกฝนตนเองให้ต่อสู้กับความเลวร้ายทางความคิด

ที่จะส่งผลต่อการกระทำหากลูกไม่ยั้งคิด จนกระทั่งแสดงออกมาเป็นการกระทำ

ที่จะทำร้ายตนเองและคนรอบข้างได้

วานนี้ ข้าพเจ้าดูละครสั้นย้อนหลังจาก you tube เรื่องหนึ่ง “ฟ้ามีตา”

ในชื่อตอนว่า “ฉันนี่แหละไฮโซ”

โดยมีเรื่องราวคร่าวๆ ดังนี้  ... ลูกสาวเจ้าของโรงแรมที่คิดว่าตนเองร่ำรวย

และคิดว่าตนแค่เป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา หรือที่เธอบอกว่าเธอไม่ใช่พวกสตอเบอรี่

และมักใช้สายตา คำพูด ดูถูกระรานพนักงานของตนคนหนึ่งว่า

เป็นพวกสตอเบอรี่ แสร้งทำเป็นสุภาพ อ่อนหวาน ไม่ต่อสู้กับใคร ไม่ระรานใคร

เพื่อเรียกร้องความสนใจ

ในขณะที่พนักงานส่วนหนึ่งก็พยายามประจบสอพลอ ยกยอปอปั้นลูกสาวเจ้าของโรงแรม

เพื่อจะได้รับผลประโยชน์เล็กๆน้อยๆจากลูกสาวเจ้าของโรงแรม

แม้ว่าละครจะแสดงออกมาให้ดูเกินจริงไปสักนิด

เพราะในชีวิตจริงเราอาจจะต้องใช้เวลาในการศึกษาจิตใจใครสักคนหนึ่ง

คนที่ตรงไปตรงมาอาจจะไม่ได้ตรงไปตรงมาอย่างที่คิด

คนที่สุภาพนบนอบ อ่อนหวาน อาจจะซุกซ่อนความอิจฉาริษยาเอาไว้ก็เป็นได้

แต่อย่างไรก็ดี ข้าพเจ้าคิดว่า บุคคลย่อมแตกต่างกัน

เพียงแต่ว่าใครจะสามารถพยุง ประคอง จิตวิญญาณของตนให้รอดพ้นความเลวร้าย

ที่จะชักนำเราให้แสดงพฤติกรรมที่เลวร้ายออกมา

ข้าพเจ้าอ่านหนังสือจิตวิทยาเล่มหนึ่งเพื่อทบทวนเรื่องการให้แรงเสริมของสกินเนอร์

และพบว่าทุกพฤติกรรมและบุคลิกภาพของมนุษย์เกิดจากการเสริมแรงทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะเป็นการเสริมแรงทางบวกหรือทางลบ 

และข้าพเจ้าก็พบว่าพระวาจาของพระเจ้าเป็นทั้งหมดของแรงเสริมนั้น

พระองค์ทรงเสริมแรงข้าพเจ้าผ่านพระวาจาทรงชีวิต

พฤติกรรมที่ได้รับการยอมรับเมื่อถูกกระทำบ่อยๆครั้ง

จะกลายเป็นพฤติกรรมถาวรของมนุษย์คนนั้น

ทั้งพฤติกรรมทางบวกหรือทางลบ

แต่พฤติกรรมที่ข้าพเจ้าและใครๆมุ่งหวังก็คงไม่พ้นพฤติกรรมทางบวก

ดังนั้นแล้ว หากความคิดกำลังนำพาเราไปสู่เปลวไฟนรก

ข้าพเจ้าก็จำเป็นต้องฝึกฝนตนเองที่จะตัด สละ บังคับใจตนเองให้มีความสุภาพมากพอ

ที่จะยอมรับ ยินดี ชื่นชม ส่งเสริม ออกมาเป็นการกระทำ

บังคับใจตนได้ก็เป็นสุข   ยอมรับได้ก็เป็นสุข

ยินดีกับทุกสถานการณ์ในชีวิตได้ก็เป็นสุข

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย และข้าพเจ้าก็ยังคงต้องฝึกฝนตนเองต่อไป

“”ศัตรูสุดท้ายที่จะถูกทำลายคือความตาย

เพราะพระเจ้าทรงปราบทุกสิ่งให้อยู่ใต้พระบาทของพระองค์”

(1 โครินธ์ 15:26-27)

จิตวิญญาณ  แสนอ่อนหวาน  ของมารดา

จักนำพา  วิญญาณลูก  ให้สุขศรี

พบหนทาง พบความจริง  พบสิ่งดี

แม่คือทาง  นำชีวี   ลูกก้าวไป

มีแบบอย่าง  แห่งรัก  ประจักษ์สอน

แม่พร่ำวอน  สอนคุณค่า  ผู้รับใช้

จงเรียนรู้  อยู่ให้เย็น  เห็นที่ใจ

รู้จักให้  รู้จักรัก  ตระหนักตน

.....................................