“กิ่งก้านใดในเราที่ไม่เกิดผลพระองค์จะทรงตัดทิ้ง กิ่งก้านใดที่เกิดผล พระองค์จะทรงลิด เพื่อให้เกิดผลมากมาย” (ยอห์น 15:1-1) ข้อคิดประจำวันในไบเบิ้ลไดอารี่ ของพระวาจาประโยคนี้ อธิบายไว้ว่า เราจะเติบโตด้วยปุ๋ยแห่งพระวาจา ที่หว่านลงในดินแห่งจิตวิญญาณที่ดี เมื่อเกิดดอกออกผล เราต้องลิดกิ่งที่ไม่ดีออก ได้แก่ ความชั่วร้ายทั้งหลาย ที่จะคอยแย่งน้ำเลี้ยงไปจากเรา ทำให้เราอ่อนแอ เจริญเติบโตฝ่ายจิตช้าลง และสุดท้ายคือการดำรงอยู่ในพระเจ้าและให้พระองค์ดำรงอยู่ในเรา คำอธิบายนี้ช่างชัดเจนและเห็นภาพได้ดียิ่งนัก เมื่อข้าพเจ้าคิดถึงต้นฝรั่งข้างบ้าน ข้าพเจ้าคอยห่อลูกฝรั่งเพื่อกันแมลงไว้ตั้งแต่ลูกยังน้อย ข้าพเจ้าสังเกตว่าลูกฝรั่งที่ออกมาจะออกเป็นลูกคู่มาเสมอ และถ้าสังเกตดีๆ จะมีลูกหนึ่งเล็กกว่าอีกลูกหนึ่ง แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าลูกไหนดูสมบูรณ์กว่าเพื่อน ข้าพเจ้าเคยลองห่อลูกฝรั่งทั้งคู่ไว้ด้วยกัน และเมื่อมันแก่พอที่จะรับประทานได้ ข้าพเจ้าพบว่า ความสมบูรณ์และความหวานของมันก็เหมือนจะถูกเฉลี่ยไปอย่างละครึ่งเช่นกัน ดังนั้นข้าพเจ้าจึงมักจะลิดลูกที่ไม่สมบูรณ์ออก เหลือไว้ 1 ลูกต่อพวง ลูกที่ถูกเลือกจะเติบโตไวมากและขาวสวยหอมหวานน่ารับประทานยิ่งนัก เป็นผลผลิตที่มีคุณค่า และคุณประโยชน์ ฉันใดก็ฉันนั้น ก็คงเหมือนชีวิตฝ่ายจิตของข้าพเจ้าเอง ที่พระเจ้าทรงดูแลหว่านเมล็ดพันธ์แห่งพระวาจาลงในจิตวิญญาณ แต่หากข้าพเจ้าไม่รับเมล็ดพันธุ์แห่งพระวาจานั้นเข้ามาหล่อเลี้ยง หรือข้าพเจ้ามีสภาพของจิตวิญญาณที่ไม่พร้อมรับพระวาจา พระวาจานั้นก็ไม่สามารถเจริญงอกงามได้เลย ไม่สามารถสร้างคุณประโยชน์ต่อใครได้อีกด้วย แต่หากข้าพเจ้ามีสภาพของจิตวิญญาณที่เปิดรับเมล็ดพันธุ์แห่งพระวาจา จนสามารถเจริญเติบโตออกดอกออกผลให้คุณประโยชน์ต่อผู้อื่นได้ นั่นคือ สามารถนำผลแห่งพระวาจาแสดงออกเป็นกิจการที่ดีงาม ให้เพื่อนพี่น้องรอบข้างได้เห็นถึงกิจการดีงามนั้นแล้วเห็นองค์พระคริสตเจ้าด้วย นั่นคงเป็นเป้าหมายที่สวยงามของชีวิตจริงๆ “ลูกที่รักทั้งหลาย เราอย่ารักกันแต่ปาก เพียงด้วยคำพูดเท่านั้น แต่เราจงรักกันด้วยการกระทำ และด้วยความจริงจากการกระทำนี้” (1 ยอห์น 3:18) กิจการแห่งความรักกลายเป็นโลโก้ของเราคริสตชน เพียงแต่เราแสดงออกถึงกิจการแห่งรักต่อผู้อื่นชัดเจนแค่ไหนเท่านั้นเอง ข้าพเจ้าดำเนินชีวิตอยู่ท่ามกลางเพื่อนพี่น้องต่างความเชื่อ แม้บางครั้งจะรู้สึกหวั่นไหว หวาดกลัวว่าจะถูกแบ่งแยก หรือถูกกดดันบ้าง แต่ข้าพเจ้าก็พยายามค่อยๆแสดงตนให้ทุกคนได้รู้ว่าข้าพเจ้าเป็นศิษย์พระคริสต์ อย่างเป็นขั้นตอนเพื่อการได้รับการยอมรับที่ดีขึ้น โดยอาศัยการแสดงออกซึ่งความรัก ความสุภาพนบนอบ และการรับใช้อย่างเต็มที่ แล้วจึงแสดงตนอย่างชัดเจนว่าข้าพเจ้านี่แหละศิษย์พระคริสต์อย่างเต็มภาคภูมิ แต่หากข้าพเจ้ายังไม่ชัดเจนในกิจการที่ดีงามนั้น กลับไปชัดเจนในกิจการที่เลวร้าย ข้าพเจ้าเองก็ไม่สมควรที่เปิดเผยตนว่าเป็นศิษย์พระคริสต์เลย “แต่ข้าพเจ้าจะมีชีวิตเพื่อพระองค์ บุตรหลานของข้าพเจ้าจะรับใช้พระองค์ จะประกาศถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าแก่คนรุ่นหลังสืบไป” (สดุดี 22:29-30) กิ่งก้านใด เกิดผล ดลบันดาล ให้พบพาน ความสมบูรณ์ พูนเพิ่มผล พระเจ้าทรง ลิดกิ่งก้าน บันดาลดล ให้ได้ยล ผลแห่งพร ที่ย้อนคืน ..................................... |