“เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง” (ลูกา 1:45) .......................... อะไรคือความรู้สึกที่เป็นสุข สำหรับข้าพเจ้า ความรู้สึกที่เป็นสุขนั่นคือ ความรู้สึกที่รับรู้ถึงความหวังที่กำลังจะเป็นความจริง ในวันที่อ่อนล้าสำหรับการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน เราต่างต้องสร้างความหวังให้กับตนเอง เพื่อให้เรารู้สึกว่าเรามีเป้าหมายที่น่าพิสมัยอยู่เบื้องหน้า เราจึงมีพลังที่จะก้าวไป ในชีวิตการทำงานและการเรียนของข้าพเจ้าเช่นกัน เมื่อความดิ้นรนในแต่ละวันกับภาระมากมายที่จำเจน่าเบื่อหน่าย ทำให้ความสุขของข้าพเจ้าเหมือนจะลดน้อยถอยลงไปในทุกๆวัน บางเหตุการณ์ในชีวิตดูดพลังงานแห่งความสุขไปสิ้น แต่เมื่อข้าพเจ้าเห็นความหวังอยู่เบื้องหน้า เช่น วันที่ชิ้นงานแต่ละชิ้นสำเร็จไป วันหยุดพักยาวในสิ้นปี วันสำเร็จการศึกษา วันที่โบนัสออก วันที่ลูกๆ กลับมาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา วันที่เงินเดือนขึ้น วันที่หน้าที่การงานเจริญรุ่งเรือง วันที่มีคนส่งกำลังใจมาให้ วันที่ผลงานได้รับการยอมรับ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นความหวังที่จะนำความชื่นชมยินดีมาให้ เป็นพลังในการขับเคลื่อนชีวิตต่อไปอย่างมีความสุข แต่นี่ก็เป็นเพียงความสุขที่ได้รับจากความหวังในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ พระแม่มารีย์จะมีความสุขมากเพียงใด เมื่อท่านทราบว่า ท่านกำลังเป็นผู้นำความหวังมาสู่มนุษยชาติทั้งปวง ในวันที่องค์พระคริสตเจ้าเสด็จลงมาเป็นหนึ่งเดียวกับสิ่งสร้างของพระเจ้า ความรอดพ้นและสันติสุขก็บังเกิดขึ้น เมื่ออากาศหนาวเริ่มเดินทางมาถึง บรรยากาศของเทศกาลพระคริสตสมภพกำลังเริ่มต้นขึ้นทุกพื้นที่ ข้าพเจ้านึกถึงความหวังที่ชาวอิสราเอลรอคอย พระผู้ไถ่กำลังจะบังเกิดมา แต่ก็มีหลายคนที่ตั้งความหวังไว้ว่าพระองค์จะต้องบังเกิดมาเป็นกษัตริย์ ที่จะมาช่วยพวกเขาให้ได้รับอิสรภาพ ข้าพเจ้าพบว่า ความหวัง กับความจริง ก็ต้องมาพร้อมกับความเชื่อและความไว้วางใจด้วย เพราะความไว้วางใจ และความเชื่อ จะทำให้ใจเรารู้จักที่จะนบนอบสุภาพ เหมือนดังที่พระแม่มารีย์ทรงกระทำไว้เป็นแบบอย่าง “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใดๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย” (ลูกา 1:42) หากชีวิต ไร้สิ้น ซึ่งความหวัง มีหรือที่ พลัง จะหลงเหลือ เพราะความหวัง คือพลัง อันเหลือเชื่อ คอยโอบเอื้อ เกื้อกูล วันอ่อนแอ หากชีวิต ไร้สิ้น ซึ่งเป้าหมาย ก็คงคล้าย คนที่ไร้ ใครแยแส ใช้ชีวิต เดียวดาย คล้ายผู้แพ้ หมดสิ้นแม้ พลัง จะก้าวไป แต่ชีวิต คริสตชน คนมีพระ ย่อมไม่ละ ทางสว่าง กระจ่างใส เพราะเรามี จุดหมาย ปลายทางใจ คือสวรรค์ อันอำไพ ในพระองค์ .............................. |