ในวันที่ข้าพเจ้ารู้สึกเหนื่อยยากกับภารกิจที่จำเจน่าเบื่อหน่าย

ข้าพเจ้ามองภารกิจนั้นแล้วทิ้งมันไว้เบื้องหลัง

ปล่อยให้เวลาผ่านพ้นไปโดยไม่แตะต้องมันเลย

แต่อย่างไรก็ตาม วันเวลาต่างกำหนดวันสิ้นสุดของทุกภารกิจ

สุดท้าย นาทีกดดันก็ต้องมาถึงเมื่อต้องกระทำภารกิจนั้น

แม้ว่าความเหนื่อยหน่ายจะยังไม่ได้ลดน้อยลงเหมือนเวลาที่สูญไปเลย

กลับเพิ่มความกดดัน เร่งรีบมากยิ่งขึ้นไปอีก

ข้าพเจ้าบอกกับตัวเองว่า

จงอยู่กับมันให้คุ้นเคย  จงอยู่กับความเหนื่อยหน่ายให้มีสุข

เพราะอย่างไรเราก็คงหลีกหนีมันไม่พ้นอยู่ดี

ชีวิตใดไหนบ้างที่จะมีแต่ความสุขสบายไร้ความทุกข์ยาก

นักบุญเทเรซาแห่งกัลกัตตาเคยกล่าวไว้ว่า

“ชีวิตที่ไม่ได้รับใช้ผู้อื่นเป็นชีวิตที่ไม่มีคุณค่า”

การรับใช้ย่อมต้องเสียสละตนเอง ซึ่งมันก็ไม่ง่ายเลยจริงๆ

แต่พระเยซูเจ้าทรงตรัสว่า “อาณาจักรของเราไม่ได้เป็นของโลกนี้”

(ยอห์น 18:36)

พระองค์จึงทรงบังเกิดมาบนโลกนี้เพื่อคนบาป ผู้ทุกข์ยาก

และเป็นแบบอย่างของผู้รับใช้ที่ดีให้คริสตชนได้ปฏิบัติตาม

พระองค์มาบนโลกนี้ไม่ใช่ในฐานะกษัตริย์แห่งโลกนี้

แต่เป็นกษัตริย์แห่งสากลจักรวาล

ข้าพเจ้าจึงควรจะดำเนินชีวิตอยู่กับความขัดแย้งฝ่ายโลกมิใช่หรือ

ในวันที่เหนื่อยหน่ายของชีวิต ข้าพเจ้าก็จะต้องเอาชนะมันให้ได้

ทำภารกิจของตนท่ามกลางความเหนื่อยหน่ายนั้น

เอาชนะใจตัวเองท่ามกลางการประจญล่อลวงให้ได้มิใช่หรือ

ข้าพเจ้าไม่อาจบอกได้เต็มปากเต็มคำว่าข้าพเจ้าดีพร้อมแล้ว

เพราะข้าพเจ้ารู้ตัวเองดีเสมอว่าข้าพเจ้าไม่เคยดีพร้อมเลย

ไม่เคยรู้สึกว่าสมควรแก่พระอาณาจักรสวรรค์เลย

ยิ่งมองย้อนอดีตกลับไปยิ่งเห็นหลุมดำของชีวิตตนเอง

ดังนั้น เมื่อปัจจุบันข้าพเจ้ายังได้สิทธิของลมหายใจในพระเมตตาอยู่

ท่ามกลางความเหนื่อยยากข้าพเจ้าก็จะไม่ท้อถอย

ท่ามกลางความผิดหวังข้าพเจ้าก็จะไปต่อ

เพราะข้าพเจ้าเห็นว่า ทุกลมหายใจของชีวิตในเช้าวันใหม่นั้น

เป็นพระพร พระเมตตาที่พระองค์ทรงมอบให้ข้าพเจ้า

ได้กระทำภารกิจแม้จะเหนื่อยหน่ายนั้น

เพื่อชดเชยความผิดพลาด เลวร้ายของชีวิตที่ได้เคยกระทำไว้บ้าง

ได้สะสมแสงสว่างแห่งความดีของชีวิต

เพื่อส่องสว่างเข้าไปในหลุมดำที่เก็บกักความชั่วร้ายเอาไว้ให้หมดสิ้น

“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกษัตริย์

ทรงความรุ่งเรืองเป็นอาภรณ์”

(สดุดี 93:1)

เพราะพระองค์ทรงเมตตา

ให้เวลาแห่งลมหายใจใหม่

เพื่อได้ทำหน้าที่ผู้รับใช้

ส่งต่อรักยิ่งใหญ่ของพระองค์

..............................

S