“จงระวังบรรดาธรรมาจารย์ที่ชอบสวมเสื้อยาวเดินไปมา

พอใจให้คนทั้งหลายคำนับตามลานสาธารณะ

พอใจนั่งแถวหน้าในศาลาธรรม

พอใจนั่งที่หัวโต๊ะในงานเลี้ยง....คนเหล่านี้จะรับโทษหนักกว่าผู้อื่น”

(มาระโก 12:38-40)

มนุษย์เจริญเติบโตทางด้านร่างกายอยู่เสมอ

มนุษย์มีพัฒนาการทางความคิด จิตใจอยู่ตลอดเวลา

แต่น่าแปลกคุณลักษณะหนึ่งของมนุษย์ไม่ได้เจริญงอกงามตามสิ่งต่างๆเหล่านั้นเลย

กลับค่อยๆลดลงตามการเจริญเติบโตและพัฒนาการทั้งหลาย

นั่นก็คือความสุภาพถ่อมตน

ยิ่งมากด้วยวัยวุฒิ  ยิ่งสูงล้ำด้วยคุณวุฒิ ความนบนอบกลับลดลงไปตามลำดับ

เคยไหม ที่ถูกสายตาและคำพูดสะท้อนกลับมาแสดงให้เราเห็นว่า

เขามีในสิ่งต่างๆที่คุณกำลังจะพูด จะบอกเขาแล้ว

และอาจจะมีมากกว่าคุณด้วยซ้ำไป

สะท้อนมุมมองกลับมามองตนเองบ้าง

เคยไหม ที่มีบุคคลที่แลดูจะต้อยต่ำกว่าเรา

บังอาจมาตักเตือน หรือสั่งสอนเรา

ข้าพเจ้าบันทึกข้อคิดเหล่านี้เก็บไว้เพื่อเตือนใจตนเอง

และส่งต่อให้ลูกๆของข้าพเจ้าได้อ่านเพื่อไตร่ตรองตนเองด้วย

....ข้อคิดถึงลูกรัก.....

ลูกรัก....จงเป็นน้ำเพียงครึ่งแก้ว

เมื่อต้องการความรู้จากผู้อื่น

แม้ลูกอาจจะรู้สึกว่าคนๆ นั้นด้อยด้วยคุณวุฒิและวัยวุฒิกว่าลูกก็ตาม

แค่สุภาพให้พอเพื่อจะฟังแล้วลูกจะได้กำไรชีวิต

ลูกรัก....จงเป็นน้ำเต็มแก้ว

เมื่อต้องรับผิดชอบหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย

นั่นคือ จงทำงานนั้นด้วยความสามารถทั้งหมด

และพระพร อีกทั้งความรู้ที่ลูกมี

เพื่อให้งานที่ลูกรับผิดชอบนั้นมีคุณค่าต่อคนรอบข้าง

ลูกรัก....จงหมั่นถ่ายเทน้ำที่เน่าเสียออกบ้าง

นั่นคือใจที่คิดร้าย พูดร้าย และทำร้ายผู้อื่น

จงหมั่นเติมน้ำดีอยู่เสมอ

นั่นคือพระวาจาของพระเจ้าที่จะคอยชำระล้างวิญญาณของลูก

ให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมือนดังดวงใจของพระองค์

บรรดาธรรมาจารย์มักคิดว่าตนเองเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์และสะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ

เขาปฏิบัติศาสนพิธีเพื่อแสดงให้สาธารณชนได้เห็น

พระเยซูเจ้าตรัสสอนเตือนใจเราไว้ว่า

หากเราทำดีเพื่ออวดคนรอบข้าง เราก็ได้รับรางวัลจากโลกนี้แล้ว

หมั่นเรียนรู้จากบรรดาผู้ต่ำต้อยที่มักคิดว่าตนเองไม่คู่ควรกับสิ่งนั้นสิ่งนี้

เขาปฏิบัติตนเพียงเพื่อเป็นผู้รับใช้ที่ดีด้วยความสุภาพเท่านั้น

“องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานความยุติธรรมแก่ผู้ถูกกดขี่

ประทานอาหารแก่ผู้หิวโหย

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปล่อยบรรดาผู้ถูกจองจำให้เป็นอิสระ”

(สดุดี 146 :7)

จงเป็นน้ำ เพียงครึ่งแก้ว

รับฟังแล้ว ทบทวนแก้

สุภาพพอ  เป็นผู้แพ้

เพื่อสุขแท้  ของวิญญาณ

จงเป็นน้ำ เปี่ยมธรรมล้น

แบ่งปันชน  คนสืบสาน

ใช้พระพร พระประทาน

เพื่อเป็นทาน แก่ผองชน

..............................