“แต่สิ่งที่ออกมาจากภายในของมนุษย์นั่นแหละ ทำให้เขามีมลทิน” (มาระโก 7:20) ครั้งหนึ่ง มีเหตุการณ์ที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องเลือก เลือกที่จะเดินในทางที่ถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ กับเลือกที่จะเดินในทางที่ถูกใจแต่ไม่ถูกต้อง คำตอบที่เข้าข้างตนเองจะเกิดขึ้นภายใน เพื่อสนองความต้องการของความเป็นมนุษย์ของตนเอง การกล่าวอ้างเพื่อให้สิ่งที่ผิดกลับกลายเป็นสิ่งที่ถูก จึงเกิดขึ้นเพื่อสนองความต้องการ ความถูกใจของตัวเองด้วยเช่นกัน แต่ในความเป็นจริง ใจข้าพเจ้าเองสำนึกอยู่เสมอว่าสิ่งที่กระทำนั้นผิด สิ่งที่เลวร้ายมักมาจากภายใน และแสดงออกมาเป็นการกระทำภายนอก พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า “ไม่มีสิ่งใดเลยจากภายนอกของมนุษย์ทำให้เขามีมลทินได้” แต่สิ่งที่ออกมาจากภายในใจของมนุษย์นั่นแหละทำให้เขามีมลทิน สิ่งที่ออกมาจากภายในหากไม่ผ่านคุณธรรมแห่งความรัก ตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า และถูกแสดงออกมาสู่ภายนอก ย่อมเป็นกิจการที่ไร้ค่า สร้างรอยมลทินให้กับชีวิตตนเองและผู้อื่น หากมือของเราเปื้อนโคลนตมใครก็คงไม่อยากจับต้อง แต่โคลนตมก็เป็นเพียงสิ่งสกปรกภายนอกที่ชำระล้างก็สะอาด ไม่อาจลบล้างค่าความดีภายในได้ ต่อในคนดีสกปรกอย่างไรก็ยังเป็นคนดีเสมอ แต่หากใจของเราแปดเปื้อนด้วยโคลนตมแห่งความชั่วร้าย ล้างอย่างไรก็ไม่สะอาดได้เลย โคลนตมที่แปดเปื้อนใจของเรา จะสะอาดได้ด้วยพระวาจาของพระเจ้าเท่านั้นจริงๆ พระวาจาเป็นดังน้ำใสชำระล้างใจเราให้สะอาดบริสุทธิ์ พระวาจาเป็นดังตะเกียงที่ส่องแสงชี้นำทางเราให้เดินไปโดยไม่หลงทาง พระวาจาเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ของมนุษย์กับพระเจ้า แต่หลายครั้งที่เราเชิดชูพระเจ้าเพียงแค่ปากผ่านถ้อยคำภาวนา หากแต่กิจการของเรานั้น ไม่ได้แสดงออกมาซึ่งความรักตามแบบอย่างของพระเจ้าเลย พ่อบอกข้าพเจ้าว่าให้สวดให้พระศาสนจักรเยอะๆ เพราะพระศาสนจักรกำลังถูกประจญหลายทาง พระศาสนจักรกำลังต่อสู้อยู่บนโลกใบนี้จริงๆ ข้าพเจ้าเองบางครั้งก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองด้วยใช่ไหม ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พระศาสนจักรหม่นหมอง ไม่ว่าจะด้วยเหตุการณ์ใดก็ตามที่ข้าพเจ้าหลงทำผิดพลาด สร้างรอยหม่นหมองให้พระศาสนจักร ข้าพเจ้าจะพยายามแก้ไขตัวเอง จะพยายามดึงตัวเองกลับมาฟื้นฟูพระศาสนจักรให้สวยงามขึ้น แม้ข้าพเจ้าจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆในพระศาสนจักรก็ตาม ข้าพเจ้าจะพยายามเจริญชีวิตในพระวาจา จะปฏิบัติตนให้สมกับที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกของพระ จะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนรอบข้างเท่าที่สามารถทำได้ดีที่สุด จะพยายามเป็นความรัก เป็นรอยยิ้ม เป็นพลังบวกให้กับทุกคน และในทุกๆครั้งทดท้อกับสิ่งที่พยายามกระทำลงไป ข้าพเจ้าจะคิดถึงพระวาจาตอนหนึ่งที่ว่า โลกนี้ ร่างกายนี้ก็เป็นเพียงกระโจมชั่วคราวเท่านั้น แต่ความดีที่ถูกกล่าวขานให้เป็นแบบอย่างต่อไปนี้สิ จะเป็นเหมือนกระบอกเสียงแทนถ้อยคำสอนหลายร้อยล้านคำ ที่จะนำให้ชนรุ่นหลังรู้จักพระเจ้ามากขึ้น “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ใดจะอาศัยในกระโจมของพระองค์ได้ ผู้ใดจะพำนักในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ผู้นั้นคือผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างไม่มีที่ติ ปฏิบัติความชอบธรรม พูดความจริงจากใจของตน ผู้ที่บังคับลิ้นของตนไว้ไม่ใส่ความ ไม่ทำร้ายผู้อื่น ไม่ใส่ร้ายเพื่อนบ้าน” (เพลงสดุดี 15:1-3) {เพราะมีกรอบ แห่งความดี บริบูรณ์ พร้อมพระคุณ การุณย์ หนุนนำให้ เจริญชีวิต เยี่ยงองค์ พระทรงชัย มีพระวาจา นำทางไป ไม่เสื่อมคลาย{ .............................. |