“เมื่อพระองค์ประทานอาหาร สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก็เก็บไว้ เมื่อพระองค์ยื่นพระหัตถ์ สิ่งมีชีวิตก็มีของดีๆกินจนอิ่ม ถ้าพระองค์เบือนพระพักตร์ไปทางทิศอื่น สิ่งมีชีวิตก็ตื่นตระหนก ถ้าพระองค์ทรงเรียกลมปราณกลับคืน สิ่งมีชีวิตก็ตาย และกลับเป็นฝุ่นดิน” (เพลงสดุดี 104:28-29) การดำเนินชีวิตในแต่ละวัน อาจจะทำให้เราหลงอยู่ความสุขจนลืมใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง บางครั้งเราก็หวั่นไหวยินดีไปกับคำเยินยอชื่นชมจนลืมไปว่า สิ่งดีดีต่างๆที่เกิดขึ้นกับชีวิตเราจนได้รับมาซึ่งคำชื่นชมนั้น มาจากพระเมตตาของพระเจ้าที่ประทานพระพรนั้นแก่เรา ระยะนี้พระเจ้าตักเตือนข้าพเจ้าผ่านเหตุการณ์มากมาย เหตุการณ์ที่เกิดใกล้ตัวที่สุด เหตุการณ์ที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะเกิดกับบุคคลที่เรารักแสนรัก พระเจ้าทรงเตือนใจข้าพเจ้าว่า หากไร้พระองค์ลูกคงไม่อาจทำสิ่งใด บ่อยครั้งที่ข้าพเจ้าได้รับเสียงเตือนใจเช่นนี้ โดยเฉพาะในช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมา แม้ว่าข้าพเจ้าจะไม่เข้าใจเอาเสียเลย ว่าเหตุใดพระองค์จึงทรงให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับครอบครัวของข้าพเจ้า ซึ่งรักพระองค์มากมายเหลือเกิน ไม่กี่วันที่ผ่านมา แม่ที่ข้าพเจ้ารักยิ่งชีวิต แม่ผู้ให้ทุกอย่างแก่ข้าพเจ้า เป็นกำลังใจ เป็นความรัก ได้เข้าตรวจสุขภาพเนื่องจากมีความผิดปกติบางอย่างในร่างกาย หมอวินิจฉัยคร่าวๆว่า แม่น่าจะเป็นมะเร็งที่ปากมดลูก และน่าจะกำลังลามไปส่วนอื่นๆด้วย เหตุการณ์ไกลตัวซึ่งเราสัมผัสไม่ได้ บัดนี้ มันใกล้ตัวจนสัมผัสเข้าไปถึงจิตใจ ความรู้สึก จิตสำนึก ข้าพเจ้ารับรู้ได้เพียงอย่างเดียวว่า นี่แหละ ชีวิตไม่ใช่ของเราเลย เราไม่สามารถกำหนดการคงอยู่ของชีวิตเราได้ ลมหายใจของเราทุกลมหายใจก็เป็นของพระเจ้า ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของพระองค์ ข้าพเจ้าจะพึงระลึกไว้เสมอว่า อย่าหลงระเริงไปกับอำนาจ ชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทอง บนโลกใบนี้เลย ข้าพเจ้าจงมีใจสุภาพ นบนอบ และรักให้มากกว่าที่เคยรัก หลายครั้งที่ข้าพเจ้ารู้สึกอ่อนล้ากับการงาน และการเรียน จนนึกบ่นในใจในการกลับไปเยี่ยมเยียนพ่อแม่ในบางครา นี่ก็คงเป็นอีกคำเตือนหนึ่งของพระองค์ ให้รู้จักที่จะสละน้ำใจตนเองในทุกทาง ทำทุกอย่างเพื่อท่านเสียบ้าง ข้าพเจ้ายังอยู่ในช่วงเวลาแห่งความรู้สึกสับสนในใจ เวิ้งว้างและไม่เข้าใจ แต่ในความเวิ้งว้าง ไม่เข้าใจนั้น ข้าพเจ้าก็ยังมีความหวังใจ ไว้วางใจ ในพระเมตตาของพระเจ้า ว่าพระองค์จะทรงมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้เสมอ ขอคำภาวนาเพื่อแม่อันเป็นที่รักของข้าพเจ้าด้วยเถิด ขอคำภาวนาให้ กาทารีนา สุภัทรา พูลโภคผล ได้รับความบรรเทาผ่านคำภาวนาของทุกท่าน และจากพระเมตตาของพระเจ้าด้วยเถิด เพราะชีวิต เป็นของ องค์พระเจ้า เพราะตัวเรา องค์พระเจ้า เป็นเจ้าของ ลมหายใจ มีพระเจ้า ทรงครอบครอง ลูกจึงต้อง มอบถวาย ทั้งกายใจ …………………………. |