“จงร่าเริงยินดีเสมอ จงอธิษฐานภาวนาอย่างสม่ำเสมอ จงขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี” (1 เธสะโลนิกา 5:16) ข้าพเจ้าได้รู้จักคำๆ หนึ่งที่น่าสนใจคือคำว่า “จิตตปัญญาศึกษา” ซึ่งเป็นรูปแบบการศึกษาทางจิตวิญญาณมนุษย์ กำเนิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยนาโรปะ ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยเชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช ผู้นำจิตวิญญาณชาวทิเบต ซึ่งจิตตปัญญาศึกษาจะมุ่งเน้นไปที่การสืบค้นสำรวจภายในตนเอง เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณให้เป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ ด้วยกิจกรรมต่างๆ แต่ที่ข้าพเจ้าสนใจ คือ การปฏิบัติธรรมหรือการภาวนารูปแบบต่างๆ ทำให้ข้าพเจ้านึกไปถึงการภาวนาที่สวยงามอีกรูปแบบหนึ่ง นั่นคือการภาวนาแบบเทเซ่ ที่มีจุดกำเนิดอยู่ที่ชุมชนเทเซ่ ประเทศฝรั่งเศส ด้วยการนำของบราเดอร์โรเจอร์ ข้าพเจ้าเคยไปสัมผัสชีวิตที่นั่นในสมัยที่ข้าพเจ้ายังเป็นเยาวชนในช่วงแรกๆ บรรยากาศการภาวนาท่ามกลางอากาศที่เย็นสบาย กับผู้คนที่ดูเป็นมิตรมากมายรอบข้างจากทุกประเทศทั่วโลก ไม่ได้ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอึดอัดแต่อย่างใดเลย ข้าพเจ้าสัมผัสได้ถึงความรัก ความเป็นหนึ่งเดียวกัน ท่ามกลางเสียงเพลง และพระวาจาที่เยือกเย็นในใจ ท่ามกลางแสงเทียนแท่งน้อยๆหลายร้อยเล่มในมือของผู้ที่กำลังต้องการพลัง จากการภาวนา จากการสนทนากับพระเจ้า จากการสร้างสัมพันธภาพกับพระองค์ ทุกวันนี้สภาพแวดล้อม การดำเนินชีวิตของผู้คน ต้องดิ้นรน ต่อสู้เพื่อตัวเองและครอบครัวทั้งสิ้น เวลาแห่งการสงบเงียบสำหรับตนเองเพื่อติดต่อกับพระเจ้าเริ่มจางหายไป แม้แต่ในชีวิตของข้าพเจ้าเองด้วยเช่นกัน ยังดีที่ข้าพเจ้าถูกรายล้อมด้วยบรรยากาศคาทอลิก และกิจกรรมทางศาสนา ทั้งยังมีครอบครัวที่คอยนำพระพรของพระเจ้าให้แก่กันและกันไม่เคยจางหาย แต่ถึงกระนั้น เส้นทางของความชอบธรรมในชีวิตข้าพเจ้า ก็ยังกระท่อนกระแท่นอยู่เสมอ แล้วเยาวชนอีกมากมายที่ไม่เคยได้สัมผัสกิจศรัทธา หรือการภาวนาเลยเล่าจะเป็นอย่างไร “ขอองค์พระเจ้าผู้ประทานสันติ บันดาลให้ท่านทั้งหลายเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์อย่างสมบูรณ์” (1 เธสะโลนิกา 16:23) การเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์อย่างสมบูรณ์ ดูออกจะยากกว่าการเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ เพราะหากชีวิตไร้พระพรจากพระจิตเจ้า ซึ่งนั่นหมายความว่าชีวิตไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับพระเจ้าเลย จิตวิญญาณที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าก็ยากนัก ข้าพเจ้ามีความตั้งใจจะพยายามแบ่งช่วงเวลาเพื่อการภาวนาบ้าง อย่างน้อยก็นำภาวนาไปกับเด็กๆที่ข้าพเจ้ามีหน้าที่รับผิดชอบในการอบรมบ่มนิสัย โดยหวังว่าเราจะเจริญชีวิตภายในไปด้วยกันก้าวละน้อยๆ อย่างมั่นคงสวยงาม อย่างน้อยก็ให้กิจการนี้ เป็นพยานถึงพระเจ้าผู้เป็นแสงสว่างนำทางข้าพเจ้า ให้เดินตามพระองค์ไปพร้อมกับเด็กน้อยในความดูแลของข้าพเจ้าอย่างดีที่สุด “เขาไม่ใช่แสงสว่าง แต่เป็นพยานถึงความสว่าง” (ยอห์น 1:6) เราจะทำกิจการใดแล้วประสบความสำเร็จก็เพราะเรามีใจรักในกิจการนั้น การภาวนาก็เช่นกัน ข้าพเจ้าคิดว่าหากเรามีรูปแบบการภาวนาที่เราชอบ เราก็จะเป็นหนึ่งเดียวกับการภาวนานั้นได้ง่ายยิ่งขึ้น และที่สำคัญ เราจะพบความสวยงามจากการภาวนานั้นในทุกๆครั้งที่ภาวนา ตั้งดวงจิต อธิษฐาน ผ่านความรัก ให้วิญญาณ ได้พิงพัก ความรักนี้ สายสัมพันธ์ ฉันและพระ ผู้ปราณี ดั่งมณี ฉายแสงส่อง ช่องทางธรรม เพราะมีพระ เป็นแสงทอง คอยส่องจิต ส่องชีวิต จิตวิญญาณ ให้เลิศล้ำ ไม่หวั่นกลัว เพราะยังมี พระองค์นำ มีพระคำ ย้ำเตือนใจ ไม่หลงทาง ..................................... |