“เมล็ดพันธุ์ดีคือพลเมืองแห่งพระอาณาจักร

ข้าวละมานคือพลเมืองของมารร้าย”

(มัทธิว13:38)

พระเยซูเจ้าเป็นผู้หว่านข้าวพันธุ์ดีลงในแปลงนาที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้

แต่มารร้ายพยายามจะทำลายแปลงนาของพระองค์

โดยหว่านความชั่วร้ายเอาไว้เพื่อเบียดบังเมล็ดพันธุ์ดีที่พระเยซูเจ้าทรงหว่าน

ข้าพเจ้าคิดถึงการกลายพันธุ์ของพืช

ที่หลายครั้งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของผลผลิตที่ด้อยคุณภาพลง

และก็ย้อนกลับมาคิดถึงประสบการณ์ชีวิตของตนเองที่ผ่านมา

อยู่กับใครก็จะเป็นอย่างนั้น ยังคงเป็นความจริง

คบคนพาลก็ย่อมพาเราพาลไปในทางที่ผิด

คบบัณฑิตก็ย่อมพาเราให้ประสบผลสำเร็จ

เมื่อข้าพเจ้ายังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

เพื่อนของข้าพเจ้าพักอยู่หอพักหญิงข้างๆโรงเรียน

ครั้งหนึ่งเพื่อนชวนข้าพเจ้าให้หนีออกนอกโรงเรียนเพื่อไปทานข้าวที่หอพักนั้น

เป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้าสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ว่า

การกระทำผิดอย่างรู้ตัวและเต็มใจนั้นเป็นอย่างไร

เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เพราะข้าพเจ้ารู้สึกขลาดและหวาดกลัวมากกว่ารู้สึกสนุก

หลังจากนั้นไม่นานนักก็มีเพื่อนถูกฝ่ายปกครองเรียกพบ

โทษฐานหนีออกนอกโรงเรียนในเวลาเรียน

ถือว่าพระยังเมตตาข้าพเจ้าอยู่ที่ข้าพเจ้ารู้สึกไม่สนุกกับการหนีออกนอกโรงเรียน

และเมื่อครั้งที่ข้าพเจ้าได้รู้จักอาจารย์ท่านหนึ่ง

ท่านเป็นคริสเตียน และเอื้อเอ็นดูข้าพเจ้าเป็นพิเศษ

พยายามเรียกข้าพเจ้าเข้าไปพูดคุยทุกครั้งที่มีคาบว่าง

สอนข้าพเจ้าอธิษฐานด้วยคำภาวนาส่วนตัว

ข้าพเจ้าจึงเริ่มชอบการภาวนาส่วนตัวด้วยถ้อยคำที่แทนชื่อตัวข้าพเจ้าเอง

ข้าพเจ้ายังจำกระดาษแผ่นนั้นที่อาจารย์เขียนให้ข้าพเจ้าก่อนสอบว่า

“น้ำผึ้งเป็นลูกที่พระเจ้าทรงรัก น้ำผึ้งมีพระพรมากมายที่พระเจ้าทรงมอบให้

น้ำผึ้งมอบทุกกิจการแด่พระเจ้าและให้พระองค์ครอบครองดวงใจน้ำผึ้งเสมอ....”

ช่วงนั้นข้าพเจ้ารู้สึกว่าตัวเองเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก

และคนรอบข้างที่แม้จะไม่น่ารักก็ไม่เคยทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกทดท้อเลย

ข้าพเจ้าจึงยืนยันได้ว่า คบใครก็จะเป็นเช่นนั้น

และข้าพเจ้าเองก็ไม่ต้องการให้เพื่อนพี่น้องรอบข้างที่คบกับข้าพเจ้า

ต้องถูกตราหน้าว่าคบคนพาลพาลพาไปหาผิด

ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงอยากจะเป็นเมล็ดข้าวพันธุ์ดีที่พระเยซูเจ้าทรงนำมาหว่านไว้

และจะไม่กลายพันธุ์เป็นข้าวละมานเป็นอันขาด

“ฤดูเก็บเกี่ยวคือเวลาอวสานแห่งโลก ผู้เก็บเกี่ยวคือทูตสวรรค์”

(มัทธิว13:39)

เมล็ดข้าว พันธุ์ดี  ที่ถูกหว่าน

โดยพระบุตร ผู้อวตาร  มาหว่านให้

แต่มารร้าย หว่านละมาน ลงในใจ

เปรียบโลกไซร้  ถูกมารร้าย  เข้าแย่งชิง

เมื่อถึงกาล  อวสาน วันสิ้นโลก

ละมานโบก ชูไสว สูงไวยิ่ง

ทูตสวรรค์  พลันเก็บเกี่ยว  ไม่ประวิง

ตัดยอดทิ้ง  ข้าวละมาน ลงกองไฟ

“ใครมีหูก็จงฟังเถิด”

(มัทธิว 13:43)

............................