“ถ้ามือขวาของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงตัดมันทิ้งเสีย เพราะเพียงแต่เสียอวัยวะส่วนเดียว ยังดีกว่าปล่อยให้ร่างกายทั้งหมดตกนรก” (มัทธิว 5:30) เราใช้อวัยวะส่วนต่างๆ ของร่างกายเรา เพื่อนำพระพรและสันติสุขไปมอบให้แก่ผู้อื่นหรือไม่ หรือเราใช้อวัยวะส่วนต่างๆที่พระมอบให้เอาไว้ทำร้ายคนรอบข้างเรา เราใช้หูเพื่อฟังความทุกข์ยากของผู้อื่น เราใช้ปากเพื่อปลอบประโลมใจเพื่อนพี่น้อง เราใช้มือเพื่อช่วยเหลือผู้ทุกข์ยาก หรือเราใช้หูเพื่อรับฟังเสียงนินทาว่าร้าย หรือเราใช้ปากเพื่อกล่าวถ้อยคำผรุสวาททำร้ายคนรอบข้าง หรือเราใช้มือเพื่อกอบโกยความสุขใส่ตนเอง อันที่จริงแล้ว ร่างกายของเราก็ไม่ใช่ของเรา เราไม่อาจห้ามวันเวลาแห่งความร่วงโรยของร่ายกายได้ แต่เราสามารถบังคับร่างกายให้กระทำสิ่งที่ดีดีเพื่อผู้อื่นได้ การบังคับร่างกายมันก็แสนยากเข็ญยิ่งนัก ห้ามไม่ให้อยากในสิ่งที่อยาก ห้ามไม่ให้ทำในสิ่งที่ต้องการจะทำ บทเพลงสดุดีท่อนหนึ่งเขียนไว้ว่า “พระองค์ทรงกำหนดข้อบังคับของพระองค์ไว้ ให้ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด” (เพลงสดุดีที่ 119:34) ข้อกำหนด ข้อบังคับ กฎระเบียบ ล้วนเป็นกรอบให้มนุษย์ปฏิบัติตาม เพื่อให้อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข แต่หลายครั้งมนุษย์ชอบฝ่าฝืน แหกกฎ อยากทำตามอำเภอใจของตน ตามความปรารถนาฝ่ายเนื้อหนังของตน เมื่อแหกกฎ ฝืนกฎบ่อยๆจนเป็นความเคยชิน ก็ไม่คิดอีกต่อไปแล้วว่าสิ่งที่ตนทำนั้นผิดต่อความรัก หรือผิดต่อความชอบธรรมอย่างไร เมื่อครั้งที่ข้าพเจ้ายังเล็ก ข้าพเจ้าไม่เข้าใจความเข้มงวดของบิดามารดานัก ในขณะที่เพื่อนๆไม่เคยถูกบังคับให้ต้องมาร่วมมิสซาวันเสาร์ และอาทิตย์ แต่ข้าพเจ้ากลับต้องถูกบังคับ ถูกลากจูงไปวัดทุกเสาร์อาทิตย์ไม่เคยขาดเลย การขาดวัดเป็นเสมือนความผิดร้ายแรงในความรู้สึกของข้าพเจ้า เมื่อข้าพเจ้ามีครอบครัว ข้าพเจ้าจึงเข้าใจแล้วว่า ทำไมต้องบังคับอย่างเข้มงวด ในขณะที่ข้าพเจ้าเคยเข้าวัดทั้งวันเสาร์และวันอาทิตย์เมื่อครั้งยังเล็ก บัดนี้ข้าพเจ้ากลับพาครอบครัวเข้าวัดแค่ทุกวันอาทิตย์แทน แม้จะยังคงสร้างความเข้มงวดให้กับบุตรธิดาในการเข้าวัดทุกวันอาทิตย์ก็ตาม แต่ความเคร่งครัดกลับดูบางเบาลงไปจากสมัยข้าพเจ้ายังเล็กมากนัก ข้าพเจ้าไม่แปลกใจเลย ที่หลายครอบครัวเย็นชา และไม่ให้ความสำคัญกับการเข้าวัด การปล่อยปละละเลยทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระห่างไกลกันมากขึ้น การมาหาพระกลายเป็นภาระในชีวิต ที่จะต้องใช้ความพยายามเสียสละเวลาอย่างมากมาย ตารางเวลาอื่นๆมีความสำคัญมากยิ่งกว่าการมาหาพระเสียแล้ว ข้าพเจ้าเฝ้าพร่ำพูดและให้ความสำคัญกับเรื่องเหล่านี้ให้ลูกๆรับทราบอยู่เสมอ กลัวเหลือเกินว่ารุ่นลูกรุ่นหลานจะยิ่งห่างไกลพระไปเรื่อยๆ ความสัมพันธ์ของเรากับพระอย่างไรก็เป็นเรื่องที่ต้องเคร่งครัด เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่าอนาคตของพระศาสนจักรของเราจะเป็นอย่างไร ถ้าคริสตชนมีใจเย็นชาลงเช่นนี้ “พระองค์ทรงวางน้ำและไฟไว้ต่อหน้าท่าน ท่านต้องการสิ่งใดก็จงยื่นมือหยิบด้วยตนเอง” (บุตรสิรา 15:16) พระเจ้าทรงมอบอำนาจในการใช้ร่างกายของเราไว้กับเรา เรามีอิสระที่จะเลือก เราจะเลือกน้ำหรือไฟ เลือกความดีหรือความชั่ว เลือกสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น .............................................................. พระเจ้าทรง วางน้ำ และไฟไว้ จงยื่นมือ ท่านไป ให้เลือกสรร น้ำและไฟ เลือกได้ ตามใจพลัน ทุกสิ่งนั้น เลือกสรรได้ ตามใจเรา ทั้งชีวิต และความตาย พระให้เลือก ใจจะเกลือก กลั้วโคลนตรม ให้หม่นเศร้า หรือจะเลือก น้ำใสใส ล้างใจเรา จงเลือกเอา ตามแต่ใจ เราต้องการ ......................................... |