“ในรัชสมัยกษัตริย์เฮโรด พระเยซูเจ้าประสูติที่เมืองเบธเลเฮมในแคว้นยูเดีย โหราจารย์บางท่านจากทิศตะวันออก เดินทางมายังกรุงเยรูซาเล็ม สืบถามว่า ‘กษัตริย์ชาวยิวที่เพิ่งประสูติอยู่ที่ใด พวกเราได้เห็นดาวประจำพระองค์ขึ้น จึงพร้อมใจกันมาเพื่อนมัสการพระองค์’ เมื่อกษัตริย์เฮโรดทรงทราบข่าวนี้ พระองค์ทรงวุ่นวายพระทัย” (มัทธิว 2: 1-3) …………………………… ทำไมกษัตริย์เฮโรดจึงต้องวุ่นวายพระทัย เพราะมีกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่กว่าบังเกิดมา ความยึดมั่นถือมั่นในอำนาจที่ตนเองได้ครอบครอง ทำให้เฮโรดยินยอมกับการบังเกิดมาของพระเยซูเจ้าไม่ได้ มีถ้อยคำของนักปราชญ์ท่านหนึ่งนามว่า “ขงเบ้ง” กล่าวไว้ว่า “อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาล อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย” อำนาจมักทำให้คนลืมตัว และหลงระเริง จนก้าวล้ำข้ามเส้นเขตแดนความเป็นคนของคนอื่นๆ มองคนรอบข้างเป็นเพียงผู้สนองความต้องการของตน ลืมคุณค่า และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนรอบข้าง รวมทั้งคอยขวางกั้นผู้ที่มีทีท่าจะเข้ามาแทนที่อำนาจของตนได้ ในชีวิตของเรามนุษย์ก็เป็นเช่นนั้น บางครั้งเราก็ไม่ต่างอะไรกับเฮโรดผู้จองหอง ทะนงตน กลัวคนอื่นจะดี และเด่นกว่าตน ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อครอบครองซึ่งอำนาจทางโลกมากกว่าทางธรรม พระเยซูเจ้าไม่ได้บังเกิดมาเพื่อเป็นกษัตริย์ของทางโลก แต่พระองค์เสด็จมาเพื่อเป็นกษัตริย์ของทางธรรม ข้าพเจ้าจะต้องทำอย่างไรเพื่อให้วิญญาณของข้าพเจ้า ต่อสู้ให้ได้มาซึ่งอำนาจทางธรรม ไม่ใช่พยายามดิ้นรนต่อสู้เพื่ออำนาจทางโลก ซึ่งก็ยากเหลือเกิน...บางครั้งความอ่อนแอ ทดท้อใจง่ายๆของข้าพเจ้า ก็แอบดิ้นรนต่อสู้เพื่ออำนาจทางโลกด้วยเช่นกัน ความรู้สึกว่าเรามีอำนาจมากกว่าเมื่อพบคนที่ต่ำต้อยกว่าเรา ทำให้จิตใจของเราหยาบกระด้าง จองหอง ขาดความเมตตา พระเยซูเจ้าทรงบังเกิดมาในที่ที่ต่ำต้อย ในเมืองที่เล็กแสนเล็กกว่าบรรดาหัวเมืองทั้งหลาย คนกลุ่มแรกที่ได้เข้าเฝ้าพระองค์คือคนเลี้ยงแกะผู้ยากไร้ที่ใครก็รังเกียจ กษัตริย์ผู้ยากไร้ ยังถูกปองร้ายด้วยความอิจฉาจากกษัตริย์ผู้มั่งคั่ง แต่พระองค์ก็ทรงดำเนินชีวิตอย่างชัดเจน บนความยากไร้ ที่เปี่ยมด้วยความเมตตา และพระพรที่นำมาเพื่อคนรอบข้าง “คนต่างชาติเข้ามามีส่วนร่วมในกองมรดกเดียวกัน ร่วมเป็นกายเดียวกัน ร่วมรับพระสัญญาเดียวกัน ในพระคริสตเยซูอาศัยข่าวดี” (อเฟซัส 3:6) พระเยซูเจ้าทรงเสด็จมาเพื่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่ทำให้การถ่อมองค์ของพระองค์ที่บังเกิดมาเพื่อข้าพเจ้า จะต้องเสียเปล่าไปเพราะความอ่อนแอของข้าพเจ้า ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าอ่อนแอ หลงทาง ขอให้ข้าพเจ้ารู้สำนึกได้โดยเร็ววัน เพื่อให้การกลับคืนดีกับพระเจ้าของข้าพเจ้า เป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้าผู้ทรงเสด็จมาท่ามกลางข้าพเจ้า .............................................. เพราะอำนาจ มืดมน บนโลกกว้าง ล้วนอำพราง หลุมดำ ทำหม่นหมอง ใครพลาดหลง เดินไป ใครครอบครอง จักต้องถูก จำจอง ตรองให้ดี แม้อำนาจ แห่งธรรม นั้นทำยาก แสนลำบาก ตรากตรำ ซ้ำสุขหนี แต่แสงธรรม จะคอยย้ำ ให้ทำดี แม้อยู่ที่ มืดมน ไม่หม่นมัว ..................................... |