“คนหนึ่งในสิบคนนี้ เมื่อพบว่าตนหายจากโรคแล้ว ก็กลับมา พลางร้องตะโกนสรรเสริญพระเจ้า ซบหน้าลงแทบพระบาท ขอบพระคุณพระองค์” (ลูกา 17 :15-16) ...................................... คนโรคเรื้อนสิบคนที่พระเยซูเจ้าทรงรักษาด้วยพระเมตตาสงสาร เมื่อพวกเขาหายจากโรคเรื้อนที่สังคมรังเกียจแล้ว มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่กลับมาขอบพระคุณพระเยซูเจ้า คนเดียวคนนั้นที่เป็นชาวสะมาเรีย เป็นคนต่างชาติที่ถูกชาวยิวดูถูกดูแคลน เป็นคนเดียวที่กลับมาซบหน้าลงแทบพระบาท ด้วยความกตัญญูรู้คุณต่อพระเมตตาของพระองค์ ข้าพเจ้าก็ไม่ต่างอะไรกับคนโรคเรื้อนสิบคนนั้น เป็นคนบาปที่ถูกดูหมิ่นดูแคลน เพราะบาปร้ายที่ตรึงติดกับวิญญาณของข้าพเจ้า กี่ครั้งกี่หนที่ข้าพเจ้าต้องทนทรมานอยู่กับบาปร้ายในใจของตน จนกระทั่งพระเมตตาของพระเจ้าไหลหลั่งลงมา ชะล้างวิญญาณข้าพเจ้าในวันที่ข้าพเจ้าเรียกหาพระองค์ และร่ำร้องขอการอภัย และการเยียวยารักษา ประสบการณ์ความเชื่อจะเตือนเราว่า นี่คือพระเมตตาที่พระเจ้าทรงเยียวยารักษาบาปร้ายของเรา เมื่อข้าพเจ้าได้รับการเยียวยารักษาแล้ว ข้าพเจ้าจึงสมควรที่จะมีจิตสำนึกของการสรรเสริญและขอบพระคุณพระเจ้า เพื่อว่าพระเมตตาของพระเจ้าจะทำงานในวิญญาณของข้าพเจ้าอย่างเต็มที่ “เมื่อเราได้รับ การได้รับนั้นจะสมบูรณ์ เมื่อเรารู้จักขอบพระคุณ” พระเยซูเจ้าทรงสอนข้าพเจ้าให้รู้จักขอบพระคุณ เมื่อได้รับพระเมตตา รู้จักขอโทษเมื่อกระทำสิ่งที่ผิดพลาด ................................. ความสำเร็จของคนหลายคน ต่างมีเบื้องหลังของความสำเร็จนั้น จะมีสักกี่คนที่ยินดีเมื่อเราได้ดี จะมีสักกี่คนที่คอยชื่นชมเมื่อเราเจริญก้าวหน้า ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จเหมือนผู้ปิดทองหลังพระ จงอย่าลืมที่จะขอบพระคุณและกตัญญูรู้คุณต่อเขา .................................. ...ข้าพเจ้าจะขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี… ขอบพระคุณแม้ในวันที่เลวร้ายของชีวิต ขอบพระคุณวันที่ผิดพลาดหรือสุขสมหวัง ขอบพระคุณในวันที่พายุโถมประดัง ขอบพระคุณในวันที่มีพลังมาเยียวยา ขอบพระคุณในทุกทุกกิจการ ขอบพระคุณทุกวันวารทรงคุณค่า ขอบพระคุณเพราะพระทรงเมตตา ขอบพระคุณมานาอาหารใจ ........................... “จงขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี” (1 เธสะโลนิกา 5:18) มนุษย์เป็นสิ่งสร้างที่พระเจ้าทรงรัก และทรงพระเมตตา พระเจ้าไม่เคยทอดทิ้งมนุษย์ ทรงเอาพระทัยใส่ เยียวยารักษา ดังนั้น ทุกกิจการของมนุษย์จึงต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้า แต่พระเจ้าทรงมอบอิสรภาพให้แก่มนุษย์ ที่จะเลือกในการทำสิ่งที่ดีและไม่ดี เลือกที่จะพึ่งพาพระเจ้าหรือมารร้าย ข้อความหนึ่งกล่าวว่า “อัศจรรย์คือความร่วมมือกันระหว่างพระหรรษทานของพระเจ้า กับตัวเราผู้มีความเชื่อ” ตราบใดที่เราขาดความเชื่อ พระหรรษทานของพระเจ้าก็มาไม่ถึงเรา ผู้เชื่อเท่านั้นที่จะหายจากโรคร้าย และผู้ที่เชื่อด้วยใจกตัญญูจะกลับมาขอบพระคุณพระเจ้า ในทุกกิจการที่เกิดขึ้นกับชีวิตของตน ......................................... |