“ทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น” (ลูกา 14:11) ...................................... พระเยซูเจ้าทรงตรัสเป็นอุปมาว่า ในงานมงคลสมรส เราอย่าไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เพราะถ้าบุคคลที่สำคัญกว่าเราเข้ามา เราจะถูกเชิญออกจากที่นั่งนั้นให้ต้องอับอาย บางครั้งเราก็หลงระเริงกับอำนาจน้อยนิดของตนเอง ไม่พอใจเมื่อถูกผู้ที่ต่ำต้อยด้อยค่ากว่าในความคิดของเรา มาดูถูกหรือแสดงความสามารถที่เหนือกว่าเราบ้าง พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น” (ลูกา 14:11) ผู้มีจิตใจสุภาพ นบนอบ ยอมทำในสิ่งที่ต่ำต้อยด้อยค่า ต้องสละน้ำใจตนเองเพื่อก้าวผ่านความรู้สึกนั้นไปให้ได้ หลายครั้งเรากระทำสิ่งใดก็หวังผลในสิ่งที่เรากระทำ เราแสดงความรักต่อใครเราก็หวังผลความรักย้อนคืนเช่นกัน เรายังคงมีความรู้สึกที่ต้องการให้ผู้อื่นเห็นคุณค่าของเรา ให้เกียรติ และยกย่องเรา เพราะเรายังหลงระเริงอยู่กับอำนาจ และถ้อยคำชื่นชมของมนุษย์ ข้าพเจ้ามีเพื่อนในกลุ่มสมัยเรียนมัธยม หลายคนมีกิจการงานใหญ่โต หลายคนเป็นเพียงพนักงานธรรมดา ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าสนทนาสื่อสารกันในกลุ่มใหญ่ ข้าพเจ้ารับรู้ถึงความแตกต่างในบทสนทนานั้น เหมือนการถูกแบ่งแยกในระดับชนชั้นวรรณะ แต่หนึ่งในเพื่อนกลุ่มนั้นทำให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ และสัมผัสถึงคำว่าความสุภาพนบนอบ ยอมรับและพอเพียง สมัยยังเป็นนักเรียนร่วมชั้นเรียนกับข้าพเจ้า เธอเรียนเก่ง เรียบร้อย และเป็นหัวหน้าห้อง ข้าพเจ้ามองเห็นหน้าที่การงานของเพื่อนคนนี้ว่าเธอจะก้าวหน้าเพียงใด เมื่อเรียนจบ เราต่างคนต่างแยกย้ายห่างหายกันไป จวบจนเธอสืบค้นจนสามารถติดต่อกับข้าพเจ้าได้ เธอพยายามรวมเพื่อนในชั้นเรียนให้ได้เข้ามาร่วมกลุ่มเพื่อติดต่อกัน เธอเล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่า เธอเรียนจบแล้วเธอก็กลับมาทำงานสวนที่บ้านของเธอ ปลูกพืชผักสวนครัว ปลูกกล้วยและทำผลิตภัณฑ์จากผลไม้ในสวนของเธอ เธอไม่เคยปิดบังกิจการที่เธอกระทำแม้จะเป็นกิจการเพียงเล็กน้อยก็ตาม ไม่น่าแปลกใจเลย เพื่อนๆกลับรู้สึกสบายใจที่จะพูดคุยกับเพื่อนผู้ถ่อมตน แม้ทุกครั้งที่ถูกแซวถึงงานที่เธอทำ เธอก็ไม่โต้ตอบอะไร “ทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น” (ลูกา 14:11) การ์ตูน Animation สร้างสรรค์จินตนาการเรื่องหนึ่ง ถ่ายทอดเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ใฝ่ฝันจะประกอบเครื่องบินบังคับให้สำเร็จ เธอมีแปลนแบบเครื่องบิน แต่ชิ้นงานไม่สมบูรณ์ เธอเหมือนจะหมดหวัง และดูตนเองไร้คุณค่า จนกระทั่งวันหนึ่ง มีมนุษย์ตัวน้อยร่วงหล่นจากฟากฟ้า เครื่องบินลำน้อยของมนุษย์ตัวน้อยพังเสียหาย ซ้ำร้าย มนุษย์ตัวน้อยยังเห็นเธอเป็นศัตรู เธอมองดูมนุษย์ตัวน้อยอย่างทึ่งและปรารถนาจะช่วยเหลือ เธอพยายามแสดงให้มนุษย์ตัวน้อยเห็นถึงมิตรภาพและความหวังดีของเธอ บนความรู้สึกไร้คุณค่าที่เธอคิดว่าเธอเป็น สุดท้ายเธอกลับช่วยเหลือมนุษย์ตัวน้อยให้ลอยขึ้นสู่ฟากฟ้าได้อีกครั้ง มนุษย์ตัวน้อยลอยขึ้นไปรวมอยู่กับผองเพื่อนบนฟากฟ้า และเมื่ออยู่ ณ จุดหนึ่งบนฟากฟ้า เหล่ามนุษย์ตัวน้อยต่างหยิบดวงดาวในกระเป๋าของตน ออกมาวางเหนือฟากฟ้าที่มืดดำจนสว่างไสวแพรวพราวสวยงาม ระยิบระยับเต็มฟากฟ้า ที่สำคัญ มนุษย์ตัวน้อยคนนั้น เป็นผู้วางดวงดาวดวงโตเด่นที่สุดเสียด้วย สิ่งที่ดูเหมือนจะไร้ค่า กลับสร้างสรรค์คุณค่า ผ่านกิจการเล็กๆที่สวยงามที่ไม่มีใครเห็น เธอไม่ได้รับสิ่งใดตอบแทนนอกจากความสุขใจ ในน้ำใจไมตรีและมิตรภาพต่อมนุษย์ตัวน้อยนั้น “คนเหล่านั้นไม่มีสิ่งใดตอบแทนท่านได้ ท่านจะได้รับการตอบแทนจากพระเจ้าเมื่อผู้ชอบธรรมกลับคืนชีวิต” (ลูกา 14:14) ผู้ต่ำต้อย ด้อยค่า น่าสงสาร ถูกหักหาน น้ำใจ เยี่ยงใดหนอ จงอดทน ด้วยใจ สุภาพพอ อย่าทดท้อ ต่ออำนาจ อย่าหวั่นเกรง เพราะพระเจ้า ทรงเมตตา ผู้ต่ำต้อย ผู้รอคอย ด้วยดวงใจ ถูกข่มเหง ผู้ร่ำไห้ ในวันนี้ จักครื้นเครง ผู้หวั่นเกรง จะบรรเลง เพลงทรงธรรม์ ……………………. |