“พระจิตเจ้าทรงเป็นผู้ประทานชีวิต ลำพังมนุษย์ทำอะไรไม่ได้ วาจาที่เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายนั้นให้ชีวิต เพราะมาจากพระจิตเจ้า” (ยอห์น 6:63) ............................................ เมื่อครั้งที่พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ในปฐมกาล พระองค์ทรงประทานชีวิตให้มนุษย์ “ทรงเอาฝุ่นจากพื้นดิน มาปั้นมนุษย์ และทรงเป่าลมแห่งชีวิตเข้าในจมูกของเขา มนุษย์จึงเป็นผู้มีชีวิต” (ปฐมกาล 2:7) ลมเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของพระจิตเจ้า ต้นกำเนิดแห่งชีวิตของเรา พระบิดาทรงประทานพระจิตให้เรา เพื่อให้เรามีชีวิตใหม่ในสภาพร่างกายที่เน่าเปื่อยได้นี้ พระบิดาทรงประทานพระบุตรให้เรา เพื่อให้เรามีชีวิตใหม่จากสภาพวิญญาณที่แปดเปื้อนนี้เช่นกัน ............................................ ข่าวสถานการณ์บ้านเมืองที่ผ่านมา เตือนใจเราคริสตชนว่า เราต้องพร้อมเสมอที่จะถูกเรียกกลับคืนสู่บ้านแท้ของเรา “ลำพังมนุษย์ทำอะไรไม่ได้” ร่างกายที่เราเฝ้าเพียรดูแลเอาใจใส่ ปรนเปรอให้ทุกอย่าง เราก็ไม่สามารถที่จะกำหนดความยืนยาว ของการรักษาไว้ซึ่งชีวิตด้วยตัวเราเองได้เลย ลมหายใจและชีวิตของเราเป็นของพระจิตเจ้า ประตูสุดท้ายที่เราต้องก้าวผ่านไป คือประตูแห่งความตาย ความยากลำบากจะนำเราไปสู่ชัยชนะที่แท้จริง ...................................... พ่อให้ข้อคิดเตือนใจลูกๆว่า “พ่อแก่มากแล้ว ถ้าพ่อเป็นอะไรไปก็ไม่ต้องเสียใจกันมากมาย ลูกลองคิดดูนะ ลูกจากบ้านมาทำงานที่ไกลๆ ลูกไม่มีโอกาสได้กลับบ้านเลย วันหนึ่งลูกมีโอกาสได้ขับรถกลับบ้าน ใกล้จะถึงหน้าบ้านของลูกแล้ว จู่ๆ ลูกก็หันหัวรถกลับไม่เข้าบ้าน ไม่ไปหาพ่อของลูกที่รอลูกอยู่...เช่นนั้นหรือ?” ....................................................... ชีวิตคือ ของประทาน ของพระจิต และชีวิต นั่นศักดิ์สิทธิ์ มีคุณค่า ใช้ชีวิต ให้คุ้ม พระเมตตา ยึดวาจา พระเจ้า เอานำทาง สิ้นสุดท้าย ปลายชีวิต คือจบสิ้น คราร่างกาย สลายสิ้น บินจากร่าง เหลือไว้เพียง เถ้าธุลี ที่เบาบาง จึงลาร้าง จากไป ยังถิ่นเดิม ................................................. |