พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “พระหรรษทานของเราเพียงพอสำหรับท่าน เพราะพระอานุภาพแสดงออกเต็มที่เมื่อมนุษย์มีความอ่อนแอ” (2 คร.12:9) .................................................. เมื่อเรารู้สึกถึงความอ่อนแอฝ่ายกาย และฝ่ายวิญญาณของเรา ผ่านเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ ในชีวิตประจำวัน จนแทบอยากจะละจากเส้นทางที่เรารู้สึกว่ามันเลวร้ายนั้น เพื่อแสวงหาเส้นทางที่เปี่ยมสุข และสันติตรงตามที่เราปรารถนา แต่หนทางเปี่ยมสุข ไม่ได้สร้างความเข้มแข็งให้กับผู้ใด เพียงแต่สร้างความสุขสันต์หรรษาให้กับผู้นั้นเพียงชั่วคราว พระเจ้าทรงให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสสัมผัสถึงความทุกข์ยาก ปัญหาต่างๆ และความคับแค้นใจกับเหตุการณ์บางเหตุการณ์ จนบางครั้งข้าพเจ้าไม่มั่นใจว่าข้าพเจ้าจะผ่านพ้นมันไปได้อย่างไร แต่สุดท้าย ทุกเหตุการณ์มันก็ผ่านพ้นไป เหลือไว้เพียงรอยประสบการณ์ ความเข้มแข็งของชีวิตที่เพิ่มพูนมากขึ้น พระหรรษทานของพระเจ้าเพื่อข้าพเจ้าจะไหลหลั่งมา ในยามที่ข้าพเจ้าอ่อนแอ พระอานุภาพของพระองค์จะปกคลุมข้าพเจ้าไว้ เพื่อให้ข้าพเจ้าผ่านทุกเหตุการณ์ไปได้อย่างปลอดภัย ด้วยความเชื่อ แม้จะเพียงน้อยนิดของข้าพเจ้า แต่ก็เพียงพอสำหรับความไว้วางใจที่จะให้พระองค์ปกครองข้าพเจ้า .................................................... “ข้าพเจ้าพอใจในความอ่อนแอต่างๆ เมื่อถูกสบประมาท เมื่อมีความคับแค้น เมื่อถูกข่มเหงและอับจน เพราะข้าพเจ้าอ่อนแอเมื่อใด ข้าพเจ้าก็ย่อมเข้มแข็งเมื่อนั้น” (2 คร.12:10) .................................................... ประสาอะไรกับมนุษย์ผู้มีจิตใจอ่อนแอ จะถูกเหยียดหยาม ข่มเหง จากมนุษย์ด้วยกัน เพราะพระเยซูเจ้า องค์พระเจ้าของข้าพเจ้า ยังถูกข่มเหง ดูถูก เหยียดหยามจากมนุษย์เช่นเดียวกัน “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิด ท่ามกลางวงศ์ญาติ และในบ้านของตน” (มก.6:4) เมื่อเราอยู่กับครอบครัว บางครั้งเราก็ละเลยที่จะให้ความสำคัญกับคนในครอบครัว แต่เราใส่ใจกับเพื่อนนอกบ้านมากกว่า อยู่ในที่ทำงาน บางครั้งเราก็ละเลยที่จะเห็นความสำคัญของเพื่อนร่วมงาน แต่เราเห็นความสำคัญของบุคคลที่อยู่ต่างที่ทำงานมากกว่า อยู่ในสังคม บางครั้งเราก็ละเลยที่จะใส่ใจกับเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคม แต่เราเห็นความสำคัญของเหตุการณ์ต่างๆรอบโลกมากกว่า อยู่ในโลก บางครั้งเราก็ละเลยที่จะรักษาสภาพแวดล้อมต่างๆของโลกที่เราอยู่อาศัย แต่เราเห็นความสำคัญของการแสวงหาดาวดวงอื่นๆ เพื่อหาที่อยู่ใหม่หากโลกนี้ต้องแตกสลายไป ……………………………. ที่ใดที่บุคคลหนึ่งไร้คุณค่า เขาจะไม่ได้รับสิ่งดีดีที่บุคคลนั้นมี และพร้อมจะให้ “พระองค์ทรงทำอัศจรรย์ที่นั่นไม่ได้ นอกจากทรงปกพระหัตถ์รักษาผู้เจ็บป่วยบางคนให้หายจากโรคภัย” (มก.6:5) ............................................ ผู้ต่ำต้อย มีใจสุภาพและยากจน มักได้รับรางวัลแห่งความสุภาพและยากจนนั้นเสมอ “พระหรรษทาน ของพระเจ้า นั้นเพียงพอ ลูกร้องขอ ยามทดท้อ และอ่อนล้า พระอานุภาพ ของพระเจ้า โปรยปรายมา ห่อห่มข้าฯ ให้รอดพ้น จากมลทิน ความอ่อนแอ ของข้าฯนี้ ทวีผล บันดาลดล ให้พรพระ ไม่สูญสิ้น ด้วยข้าฯนี้ ต่ำต้อย เพียงเศษดิน โปรดประทาน ชีวินใหม่ ให้งดงาม” ....................................... |