“พระองค์ทรงถูกประหารชีวิตในสภาพมนุษย์” (1เปโตร 3:18) ............................................... ในสภาพมนุษย์พระองค์ทรงถูกประหาร หลุดพ้นจากสภาพจิตที่ต้องถูกจองจำในร่างกายที่อ่อนแอ แต่พระองค์ก็ทรงเอาชนะความอ่อนแอฝ่ายกายในสภาพมนุษย์ เป็นแบบอย่างแก่ลูกผู้เป็นคนบาป และยอมแพ้ต่อการผจญล่อลวงทุกขณะ “ในถิ่นทุรกันดาร พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นสี่สิบวัน ทรงถูกซาตานผจญ พระองค์ทรงอยู่กับสัตว์ป่า บรรดาทูตสวรรค์ปรนนิบัติรับใช้พระองค์” (มก 1:12-13) พระองค์ทรงมีชัยชนะเหนือบาปร้ายทั้งปวง .......................................... ในช่วงชีวิตมนุษย์หนึ่งชีวิต คงไม่มีใครเดินทางบนถนนชีวิตนี้ไปได้อย่างราบรื่น โดยไม่พบเจออุปสรรค ขวากหนาม และรอยแผล ความผิดหวังจากสิ่งที่คาดหวัง เพราะเราหวังเพื่อประโยชน์สุขของเรา ความสุขจากการดำเนินชีวิต เพราะเราต้องการปรนเปรอความต้องการ ความทะยานอยากทั้งหลายของเรา มารผจญเพราะมารรู้ว่ามนุษย์อ่อนแอเรื่องใด มนุษย์ต้องการความยิ่งใหญ่ แสวงหาความสุขส่วนตัว อำนาจหน้าที่ ทรัพย์สินเงินทอง ความสุขสบายทางกายทุกรูปแบบ เมื่อเราไม่ได้ดั่งที่เราต้องการ มันจึงเป็นความทุกข์ฝ่ายกาย สั่งสมจนทำให้ใจหม่นมัว เราจึงเป็นทาสของร่างกาย ไม่ได้เป็นนายของมัน แต่พระเยซูเจ้าทรงเป็นนายเหนือร่างกาย และเป็นนายเหนือบาปร้ายทั้งปวง ......................................... ขอให้ลูกหลุดพ้นจากการเป็นทาสของร่างกาย และความทะยานอยากใดใดทุกรูปแบบ ขอโปรดเปลี่ยนดวงใจของลูกให้เป็นเหมือนดวงใจของพระองค์ ดังเพลงๆ หนึ่งที่ขับร้องว่า “เปลี่ยนดวงใจลูกเถิด โปรดให้เป็นหัวใจ ที่มีไฟรักยิ่งใหญ่ เหมือนหัวใจพระองค์” ................................................................ โปรดเปลี่ยน ดวงใจ ของลูกเถิด ให้ก่อเกิด เป็นดวง- ใจดวงใหม่ ที่อบอวล ด้วยไฟรัก ที่ยิ่งใหญ่ เหมือนเฉกเช่น ดวงใจ ของพระองค์ โปรดเปลี่ยน ดวงใจ ของลูกเถิด ให้งาม พริ้งเพริศ ตามประสงค์ เป็นดวงใจ ที่เสมือน ใจขององค์ พระผู้ทรง มั่นคง เหนือสิ่งใด ....................................................... |