“ที่ใดมีสองหรือสามคนชุมนุมกันในนามของเรา เราอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขา” (มธ.18:20) ........................................ ในวันที่ ลูกเหมือน ไม่มีใคร ทางร้างไร้ เต็มด้วย ดงขวากหนาม ความหวัง อันน้อยนิด ถูกคุกคาม ดั่งวิญญาณ ถูกตรึงล่าม ด้วยโซ่ตรวน สุดแล้วแต่ พระองค์ จะทรงโปรด ด้วยบาปโทษ โอดครวญ รำลึกหวน หากขวากหนาม ที่ขวางกั้น จะย้อนทวน ให้บาปล้วน ทั้งมวลสิ้น ดับสูญไป ลูกจะไม่ ร่ำพิไล หรือไห้โหย ยอมถูกโบย ด้วยบาปโทษ ที่สร้างไว้ หากวันหนึ่ง ข้างหน้า คือราชัย ลูกจะผ่าน ดงหนามไป ไม่กลัวเกรง ......................................... ในคาบเรียนวิชาคริสต์ศาสนา นักเรียนชายตัวน้อยๆคนหนึ่งทำสีหน้าจริงจัง และกล่าวด้วยเสียงขึงขังว่า “พระเจ้าไม่ได้สร้างโลกหรอก โลกมีวิวัฒนาการมาจากกลุ่มแก๊สและฝุ่นต่างหาก” ครูชื่นชมในความรอบรู้ ใฝ่รู้ของลูกยิ่งนัก ครูให้คำถามว่า “แล้วกลุ่มแก๊สมาจากไหน ทำไมมันถึงมารวมกันได้ พลังอะไรทำให้มันมารวมกันแบบลงตัว จนกลายเป็นโลกที่พร้อมสมบูรณ์แบบนี้” ลูกเงียบ..คิด...ไตร่ตรอง... พลังเหนือธรรมชาติคือองค์พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ทรงมีอำนาจเหนือสรรพสิ่ง เพื่อนๆพยายามแสดงความคิดเห็นของตน ถึงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ให้ฟังเป็นแนวร่วมที่ดี “ถ้าเขาเชื่อฟัง ท่านจะได้พี่น้องกลับคืนมา” (มธ.18:15) …………………….. ขอให้ลูกมีความเชื่อเพียงพอที่จะฝากปัญหาในชีวิต และความทุกข์ยากไว้กับพระองค์ อย่างสิ้นเชิง ขอให้ลูกมีความไว้วางใจเพียงพอที่จะก้าวไป แม้เส้นทางจะมืดมิดเพียงใดก็ตาม ขอให้ลูกมีความรักเพียงพอที่จะหยิบยื่น และส่งความปรารถนาดีให้กับคนรอบข้าง แม้แต่ศัตรูก็ตาม ..................................... |