“อย่าเป็นมิตรกับคนที่มักโกรธ หรือไปกับคนขี้โมโห เกรงว่าเจ้าจะเรียนรู้ทางของเขา และพัวพันตัวเจ้าเข้าไปในบ่วง” (สภษ.22:24-25) ............................................... หากจะมีคนดีในท่ามกลางหมู่โจร เขาจะยังเป็นคนดีในสายตาผู้อื่นหรือไม่ และเชื่อไหมว่าเขาจะยังเป็นคนดีอยู่ ในเมื่อสภาพแวดล้อมของเขา สอนให้เขาพบเห็นและสัมผัสแต่สิ่งที่ไม่ดี ............................................... ลูกสาวมีความมุ่งมั่นเหลือเกินที่จะปรับเกรดของตน ให้สูงพอที่จะเข้าเรียนในห้องสายวิทย์-คณิต แต่เมื่อรายชื่อออกมากลับไม่เป็นไปตามที่ได้ฝันไว้ ที่สำคัญห้องที่มีรายชื่อกลับเป็นห้องที่บรรดาครูๆเอือมระอา ด้วยมีนักเรียนที่ค่อนข้างดื้อและป่วนอยู่ในห้องหลายคน หลายครั้งที่ลูกสาวกลับมาพร้อมเรื่องเล่าสะเทือนใจ เมื่อครูต้องคอยเอ็ดนักเรียนที่ก่อความวุ่นวายในห้อง จนบางครั้งนักเรียนที่ตั้งใจเรียนบางคนต้องโดนลูกหลงไปด้วย ทุกครั้งที่ลูกสาวนำเรื่องราวต่างๆที่โรงเรียนมาเล่าให้ฟัง ใจของแม่ก็รู้สึกหดหู่ สงสาร และเป็นห่วง ลูกสาวของแม่ต้องเข้าไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แม่ไม่ปรารถนา เหมือนที่ลูกสาวของแม่เองก็ไม่ปรารถนา แต่ทุกสิ่งที่พระเลือกสรร คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา แม่ได้แต่ให้กำลังใจลูกว่า ลูกสาวของแม่จะได้กำไรชีวิตกว่าห้องอื่นๆ ถ้าลูกก้าวผ่านสิ่งต่างๆที่ลูกคิดว่ามันเลวร้ายเหล่านั้นไปได้ โดยที่ลูกยังยึดมั่นในความดี สิ่งดีดีของตนเอง ลูกจะแข็งแกร่งและมีประสบการณ์ล้ำค่ากว่าหลายคน ในคาบเรียนบางห้องที่เงียบสงบ อาจจะน่าเรียนกว่าห้องของลูก แต่ความวุ่นวาย สับสน ในห้องที่ลูกเรียน จะสอนให้ลูกมีความพยายามมากยิ่งขึ้นที่จะฟังเมื่อครูสอน และลูกจะเห็นคุณค่าของการตั้งใจฟังมากกว่าคนที่ได้ฟังอย่างง่ายดาย สิ่งที่ได้มาง่ายๆมักไม่มีค่า และไม่อยู่ในความทรงจำยาวนานนัก แต่สิ่งที่ได้มายากลำบากจะมีผลถาวร ....................................................... หากชีวิตของเราเลือกได้ก็อย่าหลงเข้าไปพัวพัน ในสภาพแวดล้อมที่จะนำเราไปสู่บาป แต่หากเลือกไม่ได้ ก็จงมั่นคงในความดีของตน อย่าได้หวั่นไหวเลย เพราะบางที สิ่งดีดีที่เรากระทำด้วยความมั่นคง อาจจะดึงใครบางคนให้กลับมาถูกทางก็ได้ ............................................. |