“มโนธรรมของมนุษย์ เป็นประทีปของพระเจ้า ส่องดูส่วนลึกที่สุดของเขาทั้งสิ้น” (สภษ.20:27) ........................................ น้องน้ำใจบอกกับแม่ว่า “แม่รู้ไหม พอแม่กลับมานะ บ้านก็สดใสเลย” “ตอนแม่ไม่อยู่เวลาพ่อดุพี่แล้วพี่ก็หงุดหงิด หนูก็พลอยโดนดุไปด้วย บ้านก็เงียบ ไม่มีแม่มาทำให้บรรยากาศดีขึ้น ตลกขึ้น สว่างขึ้น พอแม่กลับมาบ้านก็มีความสุขเลย” ..................................... คุณค่าของความเป็นแม่ เป็นความสดใสของบ้าน เป็นคนที่มีคุณค่าต่อสมาชิกในครอบครัวก็ฉายแสงเฉิดฉันท์ทันที หลังจากที่ลูกสาวกล่าวจบลง ในทางกลับกัน ฉันต้องกลับมาย้อนคิดว่า น้องน้ำใจทำให้คุณค่าของแม่ดูสว่างสดใสขึ้น ด้วยคำพูดที่ดีดี ความรู้สึกที่ดีดีที่มีให้กับแม่ แล้วเราหละ...เคยบ้างไหม ที่จะทำให้ใครสักคนหนึ่ง รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่าต่อเขาเสมอ เคยไหมที่มองเห็นแสงสว่างสดใสของคนรอบข้าง และชื่นชมในแสงสว่างของเขาด้วยความยินดี หรือในอีกนัยหนึ่ง เมื่อน้องน้ำใจมองเห็นแสงสว่างของแม่ ก็ทำให้แสงสว่างนั้นสว่างยิ่งขึ้น จนพร้อมจะแบ่งปันความสว่างสดใสนี้ให้แก่คนรอบข้าง ที่บางทีกำลังมีความมืดมนในหัวใจ ................................... |