““ข้าพเจ้ารู้จักความขาดแคลนและรู้จักความอุดมสมบูรณ์

ไม่ว่าในกรณีใดหรือในทุกกรณี

ข้าพเจ้าได้เรียนรู้เคล็ดลับในการเผชิญความอิ่มท้องและความอดอยาก

ความอุดมสมบูรณ์และความขัดสนแล้ว

ข้าพเจ้าเผชิญได้ทุกอย่างโดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า”

(ฟิลิปปี4:12-13)

“I know how to be brought low, and I know how to abound.

In any and every circumstance,

 I have learned the secret of facing plenty and hunger,

abundance and need. I can do all things through him who strengthens me.”

(Philippians 4:12-13)

............................................

หากเรากำลังดิ้นรนไขว่คว้า

นึกถึงวัยวันเฒ่าชราดูบ้างไหม

ตะกายสูงเทียมฟ้าก็ได้แค่สุดลมหายใจ

ไม่มีอำนาจใดที่ครอบครองได้ตลอดกาล

หากเรากำลังสิ้นหวัง

นึกถึงวัยวันแห่งพลังอันแสนหวาน

วันที่ดอกรักครั้งแรกเริ่มผลิบาน

และพร้อมจะผ่านทุกก้าวย่างไปอย่างดี

..............................................

ทุกอย่างอยู่บนความพอดีแล้วชีวิตจะมีความสุข

สูงไปก็หนาว  ต่ำไปก็อึดอัด

วันใดที่เรากำลังดิ้นรนไขว่คว้าจนหาเวลาไม่ได้

ก็ย้อนกลับมานึกถึงปู่ย่าตายายพ่อแม่ที่แก่เฒ่ากับวัยวันที่ร่วงโรย

และชีวิตที่เป็นอนิจจัง ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ถาวร

วันใดที่หมดเรี่ยวแรงก้าวไปข้างหน้า

ก็ให้นึกถึงคนที่รักเราและพร้อมจะเดินเคียงข้างเราไปในทุกเส้นทาง

ยินดีกับเราแม้ความสำเร็จนั้นจะดูเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม

และอย่ามองข้ามความรักยิ่งใหญ่นี้ไป

“ความรักของพระเยซู”

...........................................