“ผึ้งเป็นแมลงตัวนิดเดียว
แต่มันทำน้ำหวานที่หวานที่สุด”

(บุตรสิรา 11:3)

..............................................

อย่าตัดสินใครเพียงเพราะสิ่งที่เราเห็น

หรือได้ยินคนอื่นเขาพูดต่อกันมา

อย่าดูหมิ่นใครเพียงเพราะคิดว่าตนเองเหนือกว่า

เพราะพระเจ้าทรงตรัสว่า

 “คนที่เป็นกลุ่มแรกจะกลับกลายเป็นกลุ่มสุดท้าย

และกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นกลุ่มแรก”

(มธ19: 27-30)

ผึ้ง...แมลงตัวน้อยที่โบกบินไปมาบนเกสรดอกไม้

กลับให้น้ำหวานที่หวานล้ำค่า

มากมายด้วยคุณประโยชน์แก่มนุษย์

หากเรามองมันเป็นเพียงแมลงมีพิษตัวหนึ่ง

เราก็จะไม่เห็นคุณค่าของมัน

แต่หากเราให้เวลาคอยผลผลิตที่จะเกิดขึ้น

เราก็จะได้รับน้ำหวานเป็นผลตอบแทน

...............................................

“ผึ้งตัวน้อย...เหมือนแมลง...ด้อยคุณค่า

หากแต่วัน...เวลา...ที่ผ่านผัน

ผลผลิต...จากพฤกษา...นานาพันธุ์

ส่งแบ่งปัน...ให้เรานั้น...ได้ลิ้มลอง

ใครดูถูก..เจ้าแมลง..ตัวน้อยนิด

โปรดจงคิด...ดูเถิดหนา...น่าเศร้าหมอง

ใครหมิ่นค่า...สิ่งเล็กน้อย...จงตรึกตรอง

พระยกย่อง...ให้สูงกว่า...น่าสุขใจ”

....................................