“จงยืนหยัดมั่นคง จงคาดสะเอวด้วยความจริง จงสวมความชอบธรรมเป็นเสื้อเกราะ จงสวมความกระตือรือร้นที่จะประกาศพระวรสาร แห่งสันติเป็นรองเท้า จงถือความเชื่อเป็นโล่ไว้เสมอ เพื่อดับธนูไฟของมาร” (อฟ 6:14-16) ........................................... ให้ความเชื่อที่มั่นคง นำทางตรงสู่แผ่นดินสวรรค์ สวมใส่ความชอบธรรมไม่หวั่น เป็นเกราะป้องกันภยันตราย ให้ความกระตือรือร้น หมั่นฝึกฝนปรนนิบัติพระไม่ห่างหาย ประกาศข่าวดีแห่งรักไม่เสื่อมคลาย เปลี่ยนสิ่งเลวร้ายให้กลับกลายเป็นสิ่งดี .................................. เสียงพระทรงเตือนให้ระวังตนเองจากสิ่งเลวร้าย ให้เตรียมตัวเองให้พร้อมเสมอเมื่อต้องดำเนินชีวิตในยุคปัจจุบัน หลายครั้งที่ฉันละเลย ปล่อยตัวเองไปตามวิถีโลก ตามอารมณ์ ตามความรู้สึกของเนื้อหนัง ฉันโกรธเมื่อเป็นผู้ถูกกระทำ โดยไม่เคยคิดถึงแบบอย่างของพระเยซูเจ้าผู้ทรงถูกกระทำ แต่พระองค์กลับให้อภัย ฉันเบื่อหน่ายกับวิถีชีวิตเมื่อมีปัญหาประดังเข้ามา โดยไม่คิดถึงแบบอย่างของพระเยซูเจ้าเมื่อครั้งที่เป็นเป้าสายตา และคำดูถูกร้อยพัน ที่คอยจ้องจับผิดและพร้อมทำร้ายพระองค์ ฉันพะวงอยู่กับฐานะการเงิน เมื่อคำนวณค่าใช้จ่ายแต่ละเดือน โดยไม่คำนึงถึงกิจการของพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงเลี้ยงคนห้าพันคนด้วยความสงสาร และพระองค์จะไม่ทรงเลี้ยงดูฉันเชียวหรือ ..................................... ทุกครั้งที่เราปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความต้องการของตนเอง เราก็สลัดอาวุธที่พระมอบไว้ให้เพื่อป้องกันหมู่มารทิ้งเสีย เราเอาร่างกายและวิญญาณอันอ่อนแอของเราวิ่งเข้าใส่ศัตรู เราก็แพ้ เราก็บาปเจ็บ และอาจถูกจับไปเป็นเชลยของศัตรูก็ได้ พระองค์ทรงตักเตือนให้เรายืนหยัดมั่นคง คาดสะเอวของเราด้วยความจริง สวมความชอบธรรมเป็นเกราะให้วิญญาณ สวมความกระตือรือร้นที่จะประกาศพระวาจาแห่งสันติ เป็นรองเท้าให้เราก้าวเดินไปทุกที่เพื่อนำข่าวดีนี้ไปบอกต่อ ถือความเชื่อเป็นโล่ป้องกันตัวเองจากเหล่ามารร้าย แล้วเราก็จะเป็นพลทหารที่พร้อมเสมอ เมื่อศัตรูหมายจะทำร้ายเราและพระอาณาจักรของพระองค์ ................................................ |