“ความเชื่อก็เช่นเดียวกัน

หากไม่มีการกระทำก็เป็นความเชื่อที่ตายแล้ว”

(ยากอบ 2:17)

........................................................

หลายวันก่อนมีธุระที่จะต้องแวะไปบ้านผู้หว่าน

เพื่อฝากงานที่ต้องส่งไปกับคุณพ่อที่มาประชุม

เปรยๆกับเพื่อนที่ไปด้วยกันว่าอยากซื้อศาสนภัณฑ์ที่Shop ในบ้านผู้หว่าน

เพื่อนว่าไม่เปิด และเราก็คงต้องฝากงานไว้ที่ประชาสัมพันธ์ด้วย

เพราะเราไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของคุณพ่อ

ฉันพนมมืออธิษฐานทีเล่นทีจริง พูดเสียงพอให้เพื่อนได้ยิน

“พระที่น่ารักของลูก เพี้ยง...ขอให้Shop เปิด และขอให้ลูกได้พบคุณพ่อด้วยเถิด”

ถึงบ้านผู้หว่าน ฉันชะเง้อมอง Shop ก่อนอันดับแรก

ว้าวๆๆๆ Shop เปิดจริงๆด้วย

ฉันและเพื่อนเดินเข้าไปในShop เลือกหนังสือ และศาสนภัณฑ์อย่างสนุกสนาน

สักครู่หนึ่ง มีเสียงเรียกดังขึ้นด้านหลัง

สิ่งที่ฉันขอก็เป็นจริงในทุกข้อแล้ว

คุณพ่อเดินผ่านมาพอดี เข้ามาทักทายและรับเอกสารไปกับมือ

ฉันเล่าเรื่องราวให้พ่อฟังด้วยความตื่นเต้น

คุณพ่อบอกว่า ถ้าคุณครูมีความเชื่อก็ย้ายภูเขาลงทะเลได้ด้วยนะ

ฉันยังเก็บความรู้สึกสุขใจที่พระฟังคำขอนิดๆของฉันด้วย

....................................................

หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อลงในใจ

เมล็ดพันธุ์เติบใหญ่ด้วยความหวัง

รดรินความรักเป็นพลัง

ความเชื่อจึงหยั่งรากลึกลงกลางใจ

แผ่กิ่งก้านความเชื่อออกปกคลุม

ใต้ร่มคุ้มผู้รุ่มร้อนและอ่อนไหว

ปลิดเมล็ดพันธุ์ความเชื่อใจต่อใจ

ให้แตกกิ่งก้านใหม่ในใจเธอ

..........................................................