“ดังนี้แหละเราจึงรู้จักความรัก

โดยที่พระองค์ได้ทรงยอมสละพระชนม์ของพระองค์เพื่อเราทั้งหลาย”

(1 ยน 3:16)

.........................................................

ด้วยความรักของพระคริสตเจ้ามิใช่หรือ

ลูกจึงได้รับความรอดพ้นจากบาปร้ายทั้งปวง

เพราะพระกายและพระโลหิตที่ล้างบาปโทษของลูกมิใช่หรือ

ลูกจึงยังมีความหวังในชีวิตนิรันดรร่วมกับพระองค์

แม้ตลอดการเดินทางบนโลกใบนี้

ลูกอาจจะเผอเรอเดินไม่ระมัดระวังหกล้มได้รับบาดเจ็บบ้าง

เปรอะเปื้อนมอมแมมไปบ้าง

แต่ลูกก็ยังมั่นใจในพระเมตตาอันหาขอบเขตไม่ได้ของพระองค์

เสียงหนึ่งดังขึ้นตักเตือนลูกว่า

“อย่ามองโลกว่าเป็นสีขาวบริสุทธิ์เกินไปนัก”

ลูกไม่อาจจะเข้าใจความหมายของคำว่ามองโลกสีขาวบริสุทธิ์เกินไปแปลว่าอะไร

แต่หากลูกจะถูกทำร้ายหรือถูกทำลายเพราะความโง่เง่าของลูก

เพราะสิ่งที่เรียกว่ามองโลกบริสุทธิ์เกินไป

ลูกก็คงทำสิ่งใดไม่ได้เลยนอกจากฝากตัวเองไว้ในพระเมตตาของพระองค์

ฝากไว้ในพระเมตตาของพระองค์จริงๆ

เพราะลำพังตัวลูกเองลูกไม่อาจทำสิ่งใดได้เลย

................................................................

ลูกไว้วางใจในพระเมตตา

ที่จะทรงนำพาลูกให้รอดปลอดภัย

อุปสรรคภยันตรายร้ายแรงใดใด

พระองค์ทรงคุ้มภัยด้วยพระหัตถ์ยิ่งใหญ่ของพระองค์

..........................................................

ลูกจึงเรียนรู้จักความรัก

ด้วยพระเมตตาปกปักษ์รักษา

เติมเต็มบรรเทาทุกเวลา

ให้ใจอ่อนล้าได้เบิกบาน

ลูกจะแบ่งปันรักออกไป

พระองค์เติมให้ลูกสืบสาน

รักต่อรักให้โลกได้ขับขาน

ความรักอันยืนนานของพระองค์

.................................................