“สายธารไหลรินไม่สิ้น หลั่งลงดินจากถิ่นฟ้าไกล”

.................................................................

เช้าแจ่มใสที่โรงเรียนอัสสัมชัญเมื่อวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านมา

ฉันในฐานะนักศึกษาคริสตศาสนธรรมภาคฤดูร้อน

ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ไปศึกษาเรียนรู้

พิธีต้อนรับผู้ใหญ่เข้าเป็นคริสตชน

(Rites of Christain Initiation of Adults)

ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิชาการสอนคำสอนผู้ใหญ่

เช้านี้ฉันเดินทางมาถึงก่อนเพื่อนๆ จึงมีเวลาเหลือ

เมื่อฉันพบคุณครูผู้สอน ท่านก็ให้ฉันช่วยตรงจุดลงทะเบียน

ฉันชอบงานบริการและประชาสัมพันธ์อยู่แล้ว

จึงรู้สึกยินดีและสุขใจที่จะช่วย

การพบปะผู้คนหลากหลายเป็นประสบการณ์ที่ดี

บางคนมากมายอัธยาศัยไมตรี 

บางคนก็มีอารมณ์คับข้องใจเมื่อไม่ได้อย่างใจต้องการ

แต่ฉันพบคุณตาท่านหนึ่ง

ท่านมาในฐานะคริสตชนใหม่

ท่านเดินมาหาฉันเพื่อจะรับเข็มกลัดสำหรับติดเสื้อคริสตชนใหม่

และท่านก็ขอเข็มกลัดสำหรับพ่ออุปถัมภ์ของท่านด้วย

ฉันถามหาพ่ออุปถัมภ์ของท่าน แต่ท่านบอกว่าไม่ได้มาแก่แล้ว

ฉันไม่กล้าตัดสินใจจะอนุญาตให้เข็มกลัดนั้นแก่ท่าน

ฉันหันไปถามครูของฉัน  ท่านอนุญาต

คุณตายื่นเข็มกลัดให้ฉันช่วยติดเสื้อให้ท่าน

ฉันจึงกลัดเข็มกลัดในคุณตา และยิ้มให้

ท่านเดินไปแล้ว และเดินย้อนกลับมาหาฉันอีกครั้งหนึ่ง

จับแขนฉันเบาๆ แล้วบอกฉันว่า

“หนูน่ารักมากนะ หนูน่ารักจริงๆ”

และยืนส่งสายตาอาทรให้ฉันพักหนึ่งก่อนจากไป

ประโยคสวยๆนี้ทำให้ฉันน้ำตาไหลริน

ยามเมื่อฉันเห็นท่านเดินสู่หน้าเวทีเพื่อรับการสัมผัสหูและปาก

จากพระสังฆราชฟรังซิสเซเวียร์เกรียงศักดิ์   โกวิทวานิช

ซึ่งเป็นการแสดงว่าคริสตชนใหม่

จะรับฟังพระวาจาของพระและประกาศพระวาจานั้น

คริสตชนใหม่ผู้สูงวัยของพระคริสตเจ้า

เรามาเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

.......................................................

ลูกขอขอบพระคุณพระองค์สำหรับวันสวยๆ วันนี้

วันที่ลูกได้พบพระองค์ในคุณตาคนหนึ่ง

วันที่พระองค์เดินมาหาช้าๆด้วยความชราภาพและส่งสายตาเอื้อเอ็นดูต่อลูก

วันที่พระหัตถ์ของพระองค์สัมผัสแขนของลูกเบาๆ

ลูกขอขอบพระคุณพระองค์

.................................................................

ลูกแสน สุขใจ ในวันนี้        พระองค์ อารี มีรักให้

สายตา อาทร และห่วงใย                ส่งผ่าน  รักยิ่งใหญ่  ของพระองค์

กิจการ นานา  ที่ลูกทำ         ขอพระ-  องค์นำ  ชี้ธรรมให้

ธารรัก  หลั่งริน  ลงในใจ     ไม่มี  สิ่งใด  เทียบรักองค์

.......................................................................