"ถ้าท่านทั้งหลายเข้าสนิทอยู่ในเรา

และถ้อยคำของเราฝังอยู่ในท่านแล้ว

ท่านจะขอสิ่งใด ซึ่งท่านปรารถนาก็จะได้สิ่งนั้น"

(ยอห์น 15:7)

...............................................................

ต้นไทร แผ่กิ่งใบ ใหญ่กว้าง

ดั่งหนึ่งกาง  ร่มใบ  ให้พื้นหล้า

มวลหมู่ สรรพสัตว์ อีกนกกา

ต่างแวะเวียน มาหา  ที่พักพิง

เมื่อถึงครา  ฤดูกาล  มาผ่านผัน

ไทรไม่หวั่น  ผลิดอกใบ  ใช่อยู่นิ่ง

ออกผลสุก ให้นกกา  มาแอบอิง

รากไทรทิ้ง   ย้อยระย้า  ดุจม่านทอง

..........................................................................

ถึงฤดูกาลที่ต้นไทรจะออกผลเม็ดน้อยๆเต็มต้น

และผลเม็ดน้อยๆก็รวมตัวกันร่วงสู่พื้นเบื้องล่าง

เสียงดังเปาะแปะประหนึ่งเม็ดฝนกระทบพื้น

เหล่านกกระจิบ นกกระจอกตัวน้อยต่างเริงร่า

ร้องเรียกขับขานเพื่อนพ้องชวนกันลงมาจิกกินเม็ดไทรสุกสีดำแดง

ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว

ใต้ต้นไทรกลับมีไอละอองเย็นปกคลุมไปทั่ว

รากไทรห้อยย้อยระย้าพัดแกว่งไกวไปมา

ให้ความรู้สึกดั่งม่านพลิ้วหวานปลิวไหวอ่อนโยน

ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่า  กลางลำต้นไทรต้นใหญ่นั้น

มีต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ชูกิ่งชิงแสงกับต้นไทรสูงชะลูดขึ้นไปบนฟ้า

แต่โคนต้นนั้นกลับถูกไทรใหญ่กลืนกินไปสิ้น

เหลือเพียงดอกสีชมพูที่ปลิวร่วงลงพื้นให้ผู้คนได้สังเกตว่ายังมีต้นไม้อีกต้น

ในต้นไทรใหญ่เจ้าแห่งการครอบครอง

หากชีวิตของฉันเป็นเช่นต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ต้นนั้น

และองค์พระเจ้าทรงเป็นประดุจต้นไทรใหญ่กว้าง

ก็ขอให้พระองค์ทรงครองครองฉันไว้เป็นส่วนหนึ่งในลำต้นของพระองค์

และให้ฉันได้กระทำหน้าที่เล็กๆของฉันภายใต้อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์

ด้วยใจยินดีเสมอไป

......................................................................