บทความหนึ่งจาก เรื่อง “ยิ่งแบ่งปันยิ่งเติบโต” เล่าเอาไว้ว่า.....

ครั้งหนึ่งในอเมริกากลาง ทุกๆปีจะมีการประกวดเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด

หลังจากการประกวดชายผู้ที่ชนะเลิศที่หนึ่งเขาทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง นั่นคือ

ทันทีที่เขาชนะเลิศเขาได้นำเมล็ดพันธุ์ที่เพิ่งชนะเลิศการประกวด

แจกให้กับผู้ที่เข้าร่วมการแข่งขัน และกล่าวว่า

“เอาเมล็ดพันธุ์นี้ไปปลูกนะ แล้วปีหน้าเรามาแข่งขันกันใหม่

ในปีต่อมาเขาก็ชนะการประกวดเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดอีก เหมือนปีที่ผ่านมา

เขาเดินแจกเมล็ดพันธุ์ที่เขาเพิ่งชนะให้กับคนอื่นๆ แล้วบอกว่า

“เอาไปปลูกนะแล้วปีหน้าเรามาแข่งกันใหม่”

เขาชนะการประกวดเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดติดต่อกันหกครั้ง

และเขาก็แจกเมล็ดพันธุ์ที่ชนะให้แก่ผู้แข่งขันคนอื่นๆทุกปี

จนนักข่าวถามเขาว่า “ไม่เป็นการง่ายกว่าหรือ ถ้าเขาเก็บเมล็ดพันธุ์ที่ดี

โดยไม่แบ่งคนอื่น  เขาก็จะชนะง่ายๆทุกปี”

เขาตอบว่า “แสดงว่าคุณไม่เข้าใจในการปลูกพืช

คุณเคยได้ยินคำว่า การกลายพันธุ์ไหม

ถ้าไร่ของผมมีเล็ดพันธุ์ที่ดี บังเอิญไร่ของเพื่อนบ้านมีแต่เมล็ดพันธุ์ที่แย่ๆ

วันหนึ่ง ลมก็พัดเอาเกสรของเมล็ดพันธุ์ที่แย่ๆมาตกในไร่ของผม

ทำให้เมล็ดพันธุ์ของผมแย่ไปด้วย มันไม่เป็นการดีหรอกหรือ

ที่ทุกคนมีเมล็ดพันธุ์ดีแล้วถึงตอนนั้นเรามาแข่งกันว่า

ใครขยันรดน้ำพรวนดินดีกว่ากัน”

......................................................................

ในขณะที่ฉันครอบครองเมล็ดพันธุ์ที่ดีอยู่

แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะแบ่งปันเมล็ดพันธุ์ที่ดีนั้นให้กับคนรอบข้างเลย

ซ้ำร้าย บางครั้งยังเอาเมล็ดพันธุ์แย่ๆไปแอบใส่ในไร่ของเพื่อนบ้าน

ผลสุดท้าย แม้เมล็ดพันธุ์ที่ดีที่ฉันเคยครอบครองฉันก็มิอาจจะเป็นเจ้าของได้

เมื่อเมล็ดพันธุ์ที่ดีนั้นกลายพันธุ์ไปเสียแล้ว

เช่นเดียวกัน...

ในขณะที่ฉันมีพระพรแห่งความรัก มีเมล็ดพันธุ์แห่งคำสอนของพระอยู่ในใจ

แต่ฉันไม่ใคร่จะรดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ยและแบ่งปันผู้อื่นเมื่อเกิดดอกออกผล

ไม่ช้าไม่นานเมล็ดพันธุ์นั้นก็จะเหี่ยวแห้งสูญหายไป

..........................................................

“ยิ่งแบ่งปัน ยิ่งเติบใหญ่

ยิ่งรู้ให้ ใจเติบกล้า

ยิ่งแบ่งรัก แบ่งเมตตา

ยิ่งมีค่า ยิ่งเติบโต”

............................................................