“จงให้อภัยเขาและพระเจ้าจะทรงให้อภัยท่าน” (ลูกา6:37) ............................................................... กิจกรรมหนึ่งบอกให้เราเขียนชื่อของบุคคลที่เราเกลียดที่สุดลงไปในกระดาษ และให้เขียนข้อดีของคนที่เราเกลียดที่สุดต่อลงไปด้วย เสียงคัดค้านแสดงถึงความยากลำบากในสิ่งที่ต้องเขียนดังขึ้น ใครเล่าจะไปคิดถึงข้อดีของบุคคลที่ตนเองเกลียดได้ แต่สุดท้ายก็ได้แต่ปลอบใจตนเองว่านี่ก็แค่การเขียนลงกระดาษเฉยๆ เมื่อถึงเวลาที่ต้องเขียน ต้องร่วมกิจกรรมด้วยความจำใจจริงๆ บางคน เมื่อพูดถึงความเกลียดมันก็ช่างยากเย็น เพราะลำพังตัวเราเองก็ไม่ใช่คนดีมีค่ามากมาย พอที่จะวัดตวงความผิดคนอื่นได้เหมือนกัน หากจะมีก็เพียงแค่เสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับเรา แล้วก็เลยผ่านไปไม่รู้จักจดจักจำ เหมือนคนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ฉันขอบพระคุณพระที่มอบความอ่อนแอเป็นของขวัญติดตัวฉันมา อย่างน้อย ความอ่อนแอก็ทำให้ฉันอภัยผู้อื่นง่ายขึ้น มองความผิดบกพร่องของตนเองเพื่อให้อภัยความบกพร่องของผู้อื่น ................................................................... ตอกตรึงความเกลียดไว้ที่ใจ ร่องรอยความอาลัยฝังใจนี้ จะชะล้างลบเลือนนั้นไม่มี ทับถมนานทีจนอ่อนใจ อภัยเถิดเปิดใจอภัยกัน ล้างเลือนเรื่องบาดหมางต่อกันไว้ ต่างผิดบกพร่องต่างหมองใจ พระสอนให้อภัยด้วยใจจริง หากเราอภัยให้เขาก่อน พระพรพระคุ้มครองในทุกสิ่ง หากผิดพลาดพลั้งไม่ประวิง พระไม่นิ่งนอนใจอภัยเรา ....................................................... |