“จงให้คำพูดของท่านอ่อนโยนและถูกกาลเทศะอยู่เสมอ” (โคโลสี 4:6) .................................................. ใครคนหนึ่งถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ ด้วยถ้อยคำเย้ยหยันหยามเหยียด และถูกยัดเยียดข้อกล่าวหาอย่างไร้ความยุติธรรม ใครคนนั้นยินยอมพ่ายแพ้เพื่อแก้ไขสิ่งเลวร้ายทั้งปวง โดยไม่ขัดขืน ต่อต้าน แต่ยอมรับทุกสถานการณ์ด้วยความเต็มใจ ......................................................
ทั้งยังน้อมรับทุกคำบัญชาด้วยใจนบนอบยินดี ใครคนนั้นยินยอมน้อมรับสภาพแรงกดดัน ความทุกข์ด้วยบาดแผลทั้งเจ็ดด้วยใจสุภาพอ่อนโยน .......................................................... ขอให้ลูกมีถ้อยคำที่อ่อนโยน มีกิริยา วาจาที่สุภาพอ่อนหวาน พร้อมที่จะรับฟังและช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความยินดีเสมอ โปรดหยุดถ้อยวาจาของลูกที่กำลังจะทำร้ายผู้อื่น โปรดหยุดทุกกิจการของลูกที่จะนำมาซึ่งแบบอย่างอันไม่สมควร โปรดประทับอยู่ในทุกกิจการ และทุกถ้อยคำพูดของลูก เพื่อว่า ทุกกิจการและทุกคำพูดของลูกนั้น จะได้ประกาศสรรเสริญให้ผู้อื่นได้รับรู้ถึงความรักมั่นคง และพระเมตตายิ่งใหญ่ของพระองค์ตลอดไป .................................................. |