ในคาบเรียนวิชาคริสตศาสนาของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ฉันนำเสนอเรื่องราวของแม่พระได้รับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ ซึ่งจัดสมโภชตรงกับวันที่ 15 สิงหาคม ของทุกปี ฉันให้นักเรียนทุกคนเขียนเรียงความสั้นๆในหัวเรื่อง “แม่พระที่ฉันรัก” ด้วยนักเรียนทุกคนในโรงเรียนพระมารดานิจจานุเคราะห์แห่งนี้ เรามีแม่พระเป็นองค์อุปถัมภ์ เป็นแบบอย่างชีวิตอยู่แล้วทุกวัน ดังนั้น ภาพลักษณ์ของแม่พระจึงชัดเจนได้ไม่ยากในดวงใจดวงเล็กๆของเด็กๆทุกคน หลังจากที่เด็กๆ เขียนเรียงความ ตกแต่งกันอย่างมีความสุขเรียบร้อยแล้ว ฉันนำผลงานสวยๆจากดวงใจดวงเล็กๆเหล่านี้ มาจัดนิทรรศการเพื่อนำเสนอให้ทุกคนได้เห็นถึงคำอธิษฐานของบรรดาแกะตัวน้อยๆ ที่เต็มเปี่ยมด้วยความตั้งใจเพื่อแม่มารีย์ในวันพิเศษวันนี้ .............................................................................. เสียงกระซิบของลูกแม่มารีย์...เรียงความสั้นๆของลูกแกะน้อยของแม่ “สวัสดีค่ะ ฉันนับถือศาสนาพุทธแต่ฉันก็รักแม่พระค่ะ ฉันท่องบทสวดวันทาทุกวัน ฉันอยากบอกทุกคนว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ศาสนาไหน เราก็สามารถรักแม่พระได้ แค่เราทำความดี สวดภาวนาทุกวันเราก็สามารถรักแม่พระ และแถมถ้าเราทำความดี พอเราขึ้นสวรรค์ก็จะได้เห็นแม่พระจริงๆ ฉันอยากจะบอกว่า “ขอให้ทุกคนหมั่นทำความดีนะคะ” สวรรค์รอทุกคนอยู่ค่ะ” (เขียนโดย...ด.ญ.สุวภัทร ไม้หอม) นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระมารดานิจจานุเคราะห์ .................................................................................. ฉันนำข้อเขียนสั้นๆของลูกแกะตัวน้อยตัวนี้ มาอ่านทวนไปทวนมาหลายต่อหลายรอบ ฉันบอกกับเพื่อนครูว่า “ดูสิ ดวงใจเด็กๆช่างซื่อใสจริงๆ เธอช่างเป็นเด็กที่คิดดีเหลือเกิน” ฉันแอบปลื้มหัวใจแทนพ่อแม่ของเธอ ส่วนลูกแกะตัวน้อยอีกตัวหนึ่ง เป็นหนุ่มน้อยจอมซนชื่อน้องเฟรม พ่อหนุ่มมักสร้างความปั่นป่วนในห้องเรียน และไม่ค่อยใส่ใจกับคำสั่งหรืองานที่ครูให้รับผิดชอบเท่าใดนัก จนฉันเองก็แอบถอนใจไปหลายครั้งในยามที่ต้องเข้าสอน แสร้งทำเป็นไม่เห็นในท่าทีแปลกๆ ที่แสดงออกมาผิดแผกจากเพื่อนตลอดเวลา น้องเฟรมเขียนเรียงความสั้นๆมาส่งฉัน คำสั้นๆเพียงไม่กี่คำในกระดาษแผ่นนั้นทำให้ฉันเปลี่ยนมุมมอง และเกิดความตั้งใจที่จะเปลี่ยนวิธีการเอาใจใส่น้องเฟรมทันที ในเรียงความสั้นแสนสั้นของน้องเฟรมนั้นเขียนเอาไว้ว่า “แม่พระครับ ผมเป็นคนไม่ดี แต่ผมอยากขอพรให้ตัวเองบ้าง ผมอยากจะตั้งใจเรียนมากกว่านี้จริงๆ แต่ผมทำไม่ได้” (น้องเฟรม) ฉันแอบน้ำตาร่วงในดวงใจขณะที่อ่านข้อความสั้นๆนี้ ฉันถามน้องเฟรมว่า “ใครบอกลูกว่าลูกเป็นคนไม่ดีครับ” น้องเฟรมชี้ไปที่ตัวของตัวเองแล้วตอบว่า “ผมบอกตัวเอง” ฉันบอกกับน้องเฟรมว่า “ความจริงน้องเฟรมเป็นเด็กดี เพียงแต่ว่าน้องเฟรมซนนิดหน่อยเท่านั้นเองนะลูก” ฉันเกริ่นถึงรูปภาพที่น้องเฟรมวาดประกอบมาด้วย “เนี่ย...เพื่อนๆดูสิคะ น้องเฟรมวาดแม่พระได้หน้าหวานมากเลย แม่พระต้องดีใจแน่เลยทีเดียว” ฉันสังเกตว่าดวงตาของน้องเฟรมที่เคยดูหม่นเศร้าเหมือนขาดคนเข้าใจ กลับมีประกายสดใสขึ้น มีความหวังขึ้น แม้จะยังคงเก็บท่าทีอยู่บ้าง เด็กน้อย ต่อให้ซนแสนซน ดื้อแสนดื้อ แต่ต่างก็ต้องการความรัก ความเข้าใจ พฤติกรรมทุกพฤติกรรมของเด็กๆ มีต้นสายปลายเหตุเสมอ เพียงแต่ว่าเรามีโอกาสจะเข้าไปศึกษาเรียนรู้ แสวงหาต้นตอของปัญหาเหล่านั้นหรือไม่ แต่หากเราไม่มีโอกาสนั้น เพียงแค่เราเข้าใจ หรือมองปัญหาของเด็กๆด้วยความเข้าใจ และแบ่งปันความรักเป็นพิเศษเพื่อพวกเขาบ้าง สิ่งดีดีก็อาจะเกิดขึ้นได้เสมอ ............................................... ขอคำอธิษฐานสวยๆในวันนี้ ดังก้องกังวานไปทั่ววิมานสวรรค์ เป็นเหมือนท่วงทำนองเพลงเสียงเล็กๆของเด็กน้อย ในวันพิเศษวันนี้ |