เอื้อมหัตถ์องค์ทรงฤทธิ์ประสิทธิ์สรร ประทานพรอนันต์ในวันนี้ เสื้อตัวเก่าหม่นหมองครองราคี พระปราณีสวมเสื้อใหม่ใจครบครัน ลูกจะละทิ้งบาปใจหยาบช้า ลูกจะพึ่งพระเมตตาพาสุขสันต์ ลูกจะวางไว้ใจในทรงธรรม์ ลูกจะก้าวสู่ฝันอันอำไพ ขอบพระคุณอ้อมแขนที่เปิดรับ ขอบพระคุณเสียงตอบกลับรับว่าใช่ ขอบพระคุณสำหรับเสื้อตัวใหม่ ขอบพระคุณการอภัยในวันนี้ ลูกถูกเปลี่ยนดวงใจให้ใสสะอาด ใจที่ขาดแหว่งวิ่นหมิ่นศักดิ์ศรี มีพระองค์โปรดเติมเต็มด้วยอารี มาวันนี้ลูกจึงมีใจเต็มดวง ...................................................
ทุกครั้งที่เราทำผิดบกพร่องต่อบุคคลที่เรารัก เรารู้สึกสำนึกผิดและเกรงกลัวต่อสิ่งที่ตนเองได้กระทำลงไป ว่าจะได้รับการอภัยหรือไม่ อย่างไร ช่วงเวลาแห่งการเป็นทุกข์ด้วยการไตร่ตรอง ยิ่งคิดยิ่งเป็นทุกข์ ยิ่งสำนึกยิ่งละอายใจ กระนั้นการรวบรวมความกล้าที่จะเข้าไปขอโทษ อาจต้องใช้เวลา ความพร้อมทั้งใจและกาย เพื่อการเตรียมตัวเตรียมใจว่าความบกพร่องนั้น จะได้รับการอภัยหรือไม่ เมื่อบุคคลที่แสนรักตอบรับกลับด้วยการอภัยแบบไร้เงื่อนไข ไร้คำถาม และยอมรับในความอ่อนแอ บกพร่องของเรา สำนึกแห่งความเป็นทุกข์ยิ่งทวีมากขึ้น ผนวกกับความปลื้มปีติสำหรับความผิดบาปที่ได้รับการอภัยแล้ว ....................................... พระเมตตาและความรักของพระองค์หาขอบเขตไม่ได้ พระองค์ทรงอภัยความผิดบกพร่องของฉัน อย่างไม่ติดใจสงสัย ไม่ระแวงแคลงใจ ทรงยกโทษบาปผิดของฉัน เหมือนหนึ่งว่ามันเป็นเพียงเพราะความอ่อนแอของมนุษย์เท่านั้น .................................. ฉันบอกกับตัวเองว่า...ฉันจะเป็นฉันคนใหม่ ด้วยชีวิตทั้งหมดที่มีต่อแต่นี้ไป ฉันจะเข้มแข็งในการตัดสินใจ การปฏิเสธต่อความรู้สึกผิดเมื่อมโนธรรมย้ำเตือน ฉันจะไม่ดื้อด้านดันทุรังทำในสิ่งที่มโนธรรมบอกว่าผิดอีกต่อไป ฉันจะกล้ายืนยันในความถูกต้อง ด้วยพลังที่พระจะทรงมอบให้ฉัน ........................... |