ลูกหว้า...ผลไม้ป่าข้างบ้านมหาไถ่ วันก่อนซิสเตอร์บอกกับฉันว่า ที่บ้านมหาไถ่มีต้นลูกหว้า กำลังออกลูกสีดำๆ พวงโตๆ ให้หาทางเอาลงมาหม่ำกิน ก่อนที่จะร่วงหมดต้นเสียก่อน ซิสเตอร์ช่างมีจิตใจละเอียดอ่อน หลังจบทำวัตรเย็น ซิสเตอร์เปรยๆจะเก็บลูกหว้าให้ เพื่อนชายของเราภูมิลำเนาอยู่เชียงราย ก็สวมบทบาทนักล่าในป่าใหญ่ กระโดดเกาะต้นหว้าปีนป่ายขึ้นไปประหนึ่งว่าต้นหว้าเป็นขอนไม้นอนพื้นอยู่ เพียงแว้บเดียวเท่านั้นก็ขึ้นไปจนถึงจุดมุ่งหมาย ซิสเตอร์วิ่งเอาสวิงตาข่ายรองรับเอาลูกหว้าที่กำลังจะลอยลงมาจากต้น ลูกอ้วนๆ โตๆ สีดำสนิท หวานอร่อยชื่นใจ บางคนบอกว่ากินไม่เป็น ฝาดบ้าง เปรี้ยวบ้าง แต่สำหรับฉันมันคือผลไม้สวรรค์ที่น่าโปรดปรานมากทีเดียว เสียแต่ว่า ผู้ใหญ่พูดต่อๆกันมาว่า อย่ากินมาก มันจะทำให้ท้องผูก จึงทำให้ฉันต้องกินด้วยความระมัดระวัง จะระมัดระวังอย่างไร พอเดินผ่านจานลูกหว้า ก็เกิดกิเลสอีกจนได้ แวะเวียนไปมารอบจานลูกหว้าจนม่วงไปหมดทั้งปาก (ใครเคยชิมลูกหว้าจะรู้ว่าสีม่วงๆจากลูกหว้าช่างเป็นสีที่น่าพิสมัยมาก) .................................................... ขอบพระคุณผลไม้สวรรค์ที่พระประทานมาให้ ณ บ้านมหาไถ่ สัมพันธภาพดีดี และมิตรภาพความผูกพันธ์ในหมู่เพื่อน ในการทำกิจกรรมแม้เพียงเล็กน้อย ก็สร้างสายใยผูกโยงใจกันและกันได้ดียิ่งขึ้น เพื่อนที่ปีนป่ายต้นหว้าเพื่อให้คนอื่นได้ลิ้มรสลูกหว้า เพื่อนที่วิ่งตามเก็บลูกหว้าใต้ต้น เพื่อนๆที่เดินมาหยิบลูกหว้าไปชิมจนลิ้นม่วงตามๆ กันไป สัปดาห์ที่สาม กับความสัมพันธ์ที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างสวยงาม ด้วยต้นไม้จากสวนสวรรค์ ด้วยธรรมชาติ และสภาพแวดล้อมแห่งพระพร ..................................................
|