"แสงอาทิตย์สาดส่องเหนือคนดีคนเลวเท่าๆกัน 

แต่แสงอาทิตย์ก็ไม่ได้แปดเปื้อนสิ่งสกปรกใดใด

จากการสาดส่องลงเหนือสิ่งต่างๆแม้แต่สิ่งที่สกปรก 

ยังคงรักษาความสว่างสดใสอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง"

----------------------------------------

เป็นดั่งสายฝนชะโลมใจ

เอิบอิ่มสดใสในวันนี้

ขอบคุณความเมตตาปราณี

ความเอื้ออารีไมตรีที่ให้มา

................................

เมษายนปีนี้ ฉันจะเข้าเป็นนักศึกษาคำสอนซีซีเต็มตัวแล้ว

หลังจากที่เตรียมตัว เตรียมใจ และตระเตรียมข้าวของอุปกรณ์

เพื่อพร้อมสำหรับการไปเป็นเด็กหอได้เป็นบางส่วน

มีเสียงเบาๆ บางเสียงแสดงถึงการคัดค้านต่อการไปเรียนของฉัน

แต่มีเสียงดังชัดเจนบอกกับฉันว่า

จงไปเก็บเกี่ยวเมล็ดพันธุ์ความเชื่อและความรู้ มาเพาะปลูกที่โรงเรียนเถิด

ระยะเวลาแห่งการรอคอยใกล้จะมาถึง

เป็นการรอคอยด้วยความตื่นเต้น ผสมกับความไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัดสินใจลงไป

วันนี้ พระเมตตาก็ได้ชโลมลงมาในใจดวงเล็กๆ

เติมพลังให้กับความไม่มั่นใจได้มีความพยายามมากขึ้น

ด้วยพระกรุณาผ่านพี่ท่านหนึ่ง

เธอเป็นพยาบาลของโรงเรียน  เป็นคริสตชนที่ดีคนหนึ่ง

เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่พูดเก่งยามได้พูด

บางครั้งฉันเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจฟังเธอในบางเรื่อง

แต่เธอก็ไม่ลดละที่จะพยายามพูดในสิ่งที่เธออยากจะบอก

เธอน่ารักดี  และออกจะแปลกๆ สักหน่อยหนึ่ง

วันนี้ เธอเดินมาหาฉัน ยื่นถุงพลาสติกมาให้ฉันถุงหนึ่ง

เธอบอกฉันว่า พี่ซื้อน้ำยาซักผ้ามาฝากเอาไว้ใช้ที่หอนะมันจำเป็น

ฉันรับมาด้วยความรู้สึกที่มากมายยิ่งใหญ่กว่าน้ำยาขวดนั้นเสียอีก

สิ่งที่ฉันได้รับ คือ น้ำใจไมตรีที่สวยงาม

สิ่งที่ฉันได้รับ คือ ความเอื้ออาทร ใส่ใจ ห่วงใย

สิ่งที่ฉันได้รับ คือ พระเมตตายามอ่อนล้าหมดแรง

นี่เองเป็นอีกหนึ่งแบบอย่างที่ดีที่ฉันควรลอกเลียนแบบ

สิ่งเล็กๆ ความใส่ใจเล็กๆ ที่สามารถหยิบยื่นให้แก่กันและกันได้

สิ่งที่บางคนอาจจะคาดไม่ถึงเพราะดูออกจะเล็กน้อยเกินไป

แต่อาจจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับผู้รับก็ได้

.......................................................

ขอบพระคุณสายฝนฉ่ำเย็นชื่นใจ

ที่หลั่งรินไหลหล่อเลี้ยงใจในวันนี้

ขอบพระคุณแสงแห่งหวังพลังที่มี

ที่ส่องให้ดวงใจดวงนี้ไม่อ่อนแรง

........................................................