“ฉันจะกลับไปหาพ่อ”

(ลูกา 15:18)

..........................................

วันนี้เด็กๆ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เข้าเงียบรับศีลอภัยบาป

และเตรียมตัวรับศีลมหาสนิทครั้งแรก

ก่อนรับศีลอภัยบาปในภาคบ่าย

มีการเตรียมตัวในการพิจารณาบาปอย่างดีโดยนายชุมพาบาล

เด็กๆ แลตื่นเต้นและตั้งจิตใจเป็นพิเศษ

ช่วงรอคิวเข้าสารภาพบาป

สาวน้อยคนหนึ่งเข้ามากระซิบถามฉันว่า

“ครูน้ำผึ้งคะ  ฉันจะกลับไปหาพ่อ  ตรงเหนือประตูห้องแก้บาป แปลว่าอะไรคะ”

เป็นคำถามที่ทำให้ฉันหัวใจพองโต ตื่นตันใจ

ฉันรู้สึกไม่อยากรีรอที่จะตอบ

แม้ในช่วงนั้นเด็กๆควรจะสำรวมเตรียมสารภาพบาป

ฉันเกริ่นสั้นๆให้ฟังถึงเรื่องลูกล้างผลาญ

และการกลับใจของเขา ซึ่งจะเหมือนเราตอนนี้

ที่กำลังจะกลับใจมาหาพระด้วยการสารภาพความบาปผิดบกพร่องของเรา

สาวน้อยพยักหน้าแสดงความเข้าใจ

ก่อนหันกลับไปยืนตื่นเต้นรอคิวสารภาพบาปต่อ

ฉันมองดูเด็กน้อยทั้ ง 35 ชีวิตที่กำลังจะเติบโตด้านวิญญาณ

ต่างคนต่างมีบุคลิกที่แตกต่างกันไป

บางคนเรียบร้อย พูดน้อย  น่ารัก บางคนซุกซน  ดื้อบ้าง เอาแต่ใจบ้าง

แต่เด็กน้อยทุกคนมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ

ทุกคนปรารถนาที่จะรับศีลอภัยบาป และศีลมหาสนิทอย่างเต็มที่

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยสำหรับครูและศิษย์น้อย

แต่ทุกคนก็พยายามอดทนอย่างที่สุดที่จะปฏิบัติกิจกรรมร่วมกัน

ทำลายสถิติการเรียนรู้ของเด็กๆในเวลาที่จำกัด...ชนะขาดลอย

ช่วงบ่าย เด็กน้อยหลายคนง่วงนอน

ฉันแอบเห็นสาวน้อย หนุ่มน้อยสัปหงกช่วงพิจารณาบาป

แต่ก็พยายามฝืนตัวเองให้ร่วมกิจกรรมอย่างดี

ฉันเองก็ปวดหัว และเหนื่อย รวมไปถึงง่วงด้วยเช่นกัน

แต่สายตาที่มุ่งมั่น ตั้งใจของเด็กๆในการฝึกซ้อม

ทำให้ฉันไม่สมควรที่จะแสดงความเหนื่อยล้าออกไปเลย

ฉันขอบพระคุณพระที่จัดสรรวันดีดีเช่นนี้ให้กับฉันและเด็กๆ

ขอบพระคุณผู้ใหญ่ใจดี คุณพ่อ บราเดอร์ ครูผู้มีน้ำใจดี และพี่พนักงาน

ที่สละแรงกายแรงใจมาเป็นส่วนหนึ่งในการเติมชีวิตฝ่ายจิตให้เด็กๆ

ขอบพระคุณวันเวลาที่ได้ตระเตรียมหัวใจดวงเล็กๆ

ให้พร้อมที่จะรับพระเยซูคริสตเจ้าเข้ามาพำนักในดวงใจ

ขอบพระคุณผู้ปกครองที่ร่วมมือร่วมใจ ใส่ใจ และห่วงใย

ด้วยคำมั่นสัญญาว่าจะดูแลชีวิตฝ่ายจิตของเด็กๆ

“สำหรับวันแห่งพระพร

ความเอื้ออาทรในวันนี้

อิ่มอุ่นวิญญาณ์อารี

พระโปรดปราณีเมตตา

ลูกแกะตัวน้อยเติบใหญ่

ฝากไว้พระโปรดรักษา

ด้วยคำปฏิญาณสัญญา

จะกลับมาหาบิดาผู้ใจดี...”

......................