สองคืนมานี้ มีกิจกรรมรื่นเริงที่บ้านกับครอบครัวใหญ่

ฉันมีความสุขเพียงเห็นญาติพี่น้องมาร่วมกันพร้อมหน้าและสังสรรค์อย่างเป็นกันเอง

เราสนุกสนานรื่นเริงกันตั้งแต่คืนปีใหม่ จนคืนถัดมา

เที่ยงคืนกว่าทั้งสองคืน

แต่รุ่งเช้าของปีใหม่เราก็ไม่ลืมที่จะรวมตัวกัน

เพื่อไปรับพรปีใหม่ที่โบสถ์เซนต์ปอล แปดริ้ว

ในขณะที่เรากำลังใช้ชีวิตครอบครัวกันอย่างมีความสุข

เราก็ได้ทิ้งชีวิตบางชีวิตที่อยู่นอกเหนือกิจกรรมสำหรับครอบครัวของเรา

บางชีวิตที่รอคอยเราอยู่ในมุมเงียบๆที่ไม่มีสิทธิมีเสียงอะไร

จวบจนเช้าวันใหม่ที่เราตื่นขึ้นมา

ความจริงน่าจะไม่ได้เรียกว่าเช้าวันใหม่

มันควรจะเป็นเที่ยงวันใหม่ที่เราตื่นขึ้นมา

ชีวิตเล็กๆในที่เงียบๆ เปล่าว่าง

ในกระเป๋าใบเล็กๆที่เคยมีสิ่งมีชีวิตเล็กๆอาศัยอยู่

ไม่มีแล้วชีวิตเล็กๆในบ้านเล็กๆที่ไม่มีคนใส่ใจในค่ำคืนอันรื่นรมย์

เจ้าชูก้าไรเดอร์ กระรอกบินตัวน้อย

ที่เมื่อวานนี้เราเพิ่งช่วยกันแกะเชือกด้านที่พันรอบนิ้ว และรอบหางจนบวมเป่งออกมาให้

ชีวิตเล็กๆที่ฉันเองก็ไม่ได้ใส่ใจนัก

แต่ยามที่มันไม่มีชีวิตอยู่กับเราแล้ว

มันก็สร้างความหวั่นไหวให้หัวใจได้เหมือนกัน

เจ้ากระรอกน้อยหลุดออกจากกระเป๋าไปในค่ำคืนรื่นเริงของเรา

และเหลือเพียงร่างเล็กๆ นอนนิ่งๆอยู่ที่ลานข้างบ้าน

..........................................

บางชีวิตที่อาจจะแลดูไม่มีความหมาย ไร้ค่า ในเวลาที่รอบกายเรารายล้อมด้วยความสุข

แท้จริง ทุกชีวิตกลับมีค่าต่อความรู้สึก

เมื่อเราได้สูญเสียมันไปแล้ว

ถึง ณ ตอนนั้นมันก็สายไปแล้วที่จะได้ทำสิ่งที่เราอยากทำเพื่อสิ่งที่สูญเสียไป

ทุกชีวิตล้วนมีค่า แม้แต่ชีวิตเล็กๆ

นกตัวเล็กๆ บนฟากฟ้า  แมงปอตัวเล็กๆ เหนือผืนน้ำ

แมงเต่าทองสีสดสวยบนยอดหญ้า

ทุกชีวิตต่างสร้างสีสันต์ให้กับโลกใบสวย

........................................

เมื่อดูแลไม่ดีพระย่อมต้องเรียกสิ่งสร้างของพระองค์กลับคืน

โลกใบสวยใบนี้ก็เช่นกัน

หากเราไม่ร่วมกันดูแล วันหนึ่งเราอาจจะไม่มีโลกใบสวยไว้อาศัยพักพิง

.................................