“หนทางตรงที่ตัดผ่านถิ่นทุรกันดาร เพื่อลูกแกะของพระองค์จะได้เดินทางสู่เป้าหมาย” ............................................. คริสตชนทุกคนคือเครื่องหมายอันมีชีวิต เป็นเครื่องหมายที่จะโน้มนำเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ได้เดินเข้าสู่หนทางตรงที่ตัดผ่านถิ่นทุรกันดาร เข้าสู่ประตูสวรรค์พร้อมๆกัน ..................... วันนี้ฉลองวัดพระมารดานิจจานุเคราะห์ เราได้รับเกียรติจากพระอัครสังฆราชฟรังซิสเซเวียร์ เกรียงศักดิ์ โกวิทวานิช มาเป็นประธานในพิธี วันนี้ได้รับข้อคิดจากบทเทศน์ที่สำคัญตรง “เราคือเครื่องหมายอันมีชีวิต” บนโลกใบนี้มีเครื่องหมายที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่หลายอย่าง มีสถานที่สำคัญที่มีความหมายหลายแห่ง แต่ตัวเรา “คริสตชน” คือเครื่องหมายที่ยิ่งใหญ่ เพราะเป็นเครื่องหมายที่พระได้มอบชีวิตและลมหายใจ สำคัญยิ่งคือ พระได้บรรจงใส่ความรักลงในหัวใจของเราด้วย เราสามารถใช้ชีวิตของตัวเราเองเป็นเครื่องหมายที่จะแสดงถึง พระฉายาลักษณ์ของพระเป็นเจ้า ด้วยการแสดงความรัก รับใช้ ช่วยเหลือ และใส่ใจกันและกัน แม้กระทั่งศัตรูของตนเองก็ตาม ............................... บนโลกใบนี้...นับวันก็เหมือนเราต้องต่อสู้กับเหล่าสิ่งยั่วยุมากยิ่งขึ้น ความมั่นคง ยึดมั่น อดทน ในการทำดีดูเหมือนจะยากตามขึ้นมาด้วย หลายครั้งที่ฉันก็แสดงความอ่อนแอออกไปอย่างตั้งใจ แบบอย่างชีวิต พระฉายาลักษณ์ของพระเป็นเจ้าเหมือนจะลางเลือน ไปจากชีวิตคริสตชนของฉันในวันที่วุ่นวายสับสน ในสังคม และสภาพแวดล้อมที่ยุ่งเหยิง ............................. ชีวิตที่ขาดพระพรจากการภาวนามักอ่อนแอและไร้เรี่ยวแรง การภาวนา อ่านหนังสือศรัทธา และทำกิจการดีสม่ำเสมอ จะทำให้หัวใจมีพลังและรื่นเริงยินดี ............................ หนทางตรงที่ตัดผ่านถิ่นทุรกันดาร เราจะผ่านไปพร้อมกัน ด้วยความเชื่อ ความหวัง และความรัก อย่าให้มีใครแม้เพียงสักคนเดียวหลงเดินออกนอกเส้นทางนี้เลย ....................... เพียงคำภาวนาเพื่อกันและกัน ทั้งตัวฉันและเธอจะพ้นภัย หนทางตรงมุ่งสู่พระราชัย ผ่านถิ่นร้างไร้ก้าวไปด้วยกัน ...................... |