“ผู้ใดอยากตามเรา ก็จงเลิกคิดถึงตนเอง จงแบกกางเขนของตน และติดตามเรา” (มธ 16:24) ......................................... วันนี้ ได้ชมสารคดีสำรวจโลก จากช่อง NEXT STEP ได้ชมสะพานชีวิตที่ทอดยาวเพื่อผู้อื่น ฝูงมดแดง...แบบอย่างแห่งสะพานชีวิตในวันนี้ ความเสียสละของมดแดง ในการขนย้ายอาหารข้ามลำธาร จากอีกฝั่งหนึ่งสู่อีกฝั่งหนึ่ง โดยมีกลุ่มมดงานมากมายลอยตัวเป็นแพกว้างทอดยาวเป็นสะพาน ลอยตัวอยู่บนน้ำ และบรรดามดทหารก็แบกเอาอาหารเดินผ่านสะพานชีวิต จากอีกฝั่งหนึ่งสู่อีกฝั่งหนึ่งจนสำเร็จ ฉันแปลกใจว่ามดตัวที่อยู่ด้านล่างสุดไม่จมน้ำตายหรือ แต่ผู้สำรวจบอกเราว่า มันสลับกันลงไปอยู่ใต้น้ำ เพื่อให้ตัวใต้น้ำขึ้นมาด้านบนบ้าง ............................ มด...สัตว์ตัวเล็กๆ ที่มีสันชาตญาณแห่งความเสียสละ มากกว่ามนุษย์เสียอีก พระเจ้าทรงสร้างสิ่งสร้างเพื่อสอนสิ่งสร้างด้วยกัน แต่หลายครั้งเราเมินเฉยที่จะเรียนรู้ และรับฟัง ละเลยที่จะสนใจและยอมรับ มดงานยอมทำงานที่ต่ำต้อย ยอมเป็นสะพานเพื่อให้มดทหารได้ทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์ ถ้าไม่มีสะพานชีวิตเล็กเหล่านี้ กองทัพมดจะมีเสบียงอาหารสำหรับทุกชีวิตในรังหรือไม่ ทุกชีวิตต่างทำหน้าที่ของมัน และแต่ละหน้าที่ก็มีคุณค่า มีศักดิ์ศรีในตัวมันเอง ไม่มีหน้าที่ใดต่ำต้อย หรือสูงส่งเมื่อพระเจ้าทรงตัดสินเพื่อเข้าแดนสวรรค์ ทำหน้าที่ของตนเพื่อส่วนรวมให้ดีที่สุด หน้าที่นั้นแหละที่ยิ่งใหญ่ในสายพระเนตรของพระเจ้า ผู้ทรงสร้างเราด้วยความรัก ...................................................... เพราะพระองค์สร้างมนุษย์ให้มากมายด้วยความรัก และความรักจะไม่งอกงามเลยถ้าไม่ได้แบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง .................................................. ขอให้ลูกรู้จักทำงานที่ต่ำต้อยด้วยใจยินดีเสมอ ขอให้ลูกมีสำนึกที่จะเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่า เป็นสะพานชีวิตอันเข้มแข็งที่พร้อมจะทอดยาว สำหรับผู้ที่ต้องการจะข้ามลำธารแห่งความขมขื่น และหนาวเหน็บ ไปสู่บ้านอันเป็นนิรันดร์ของพระองค์ด้วยเถิด ..................................... |