คนเช่นฉันหรือจะสอนใครได้ นอกจากสอนใจตัวเองก็เท่านั้น แค่ปรับเปลี่ยนใจตัวเองให้สวยงามในแต่ละวัน มันก็แสนจะไหวหวั่นทำกันยากเหลือเกิน ชีวิตสั้นๆ ของคนหนึ่งคน ที่ยังคงทุกข์ทนกับสิ่งที่ตัวเองคาดหวัง คำสรรเสริญ ให้ชีวิตเป็นบทเรียนที่ต้องจดจำ ในยามก้าวเดิน สอนตัวเองอย่างหลงเพลิน เดินออกนอกเส้นทาง รัก โลภ โกรธ หลง สิ่งที่ใจยังคงมีเสมอ ความสุข สิ่งปรนเปรอ อยากพบเจอไม่เว้นว่าง ตักเตือนใจตัวเอง ให้กลับมาในหนทาง ที่พระจัดวาง ถ้าใจไม่ขัดขวาง จะเชื่อคำพระองค์ ใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ ที่จะปรับเปลี่ยนใจไม่ให้อยู่ในความลุ่มหลง หลุดออกจากเงามืด เดินอยู่ในหนทางของพระองค์ และมีจิตใจที่มั่นคง ไม่เดินหลง ออกนอกเส้นทาง จะนานแค่ไหน ก็จะกลับคืนมา หาพระบิดา ผู้ใจเมตตา ไม่เคยเหินห่าง สิ่งที่ลูกทำผิด ขอแก้ไข เพียงพระองค์โปรดทรงชี้นำหนทาง ลูกจะขอวาง หัวใจที่ไร้ร้าง ให้พระองค์ทรงเติมเต็ม ............................ |