แม่หนูกาล ชาวบ้านผู้ให้แนวคิดในการอยู่อย่างพอเพียง

แห่งบ้านมะกอก   อ.กันทรวิชัย  จ.มหาสารคาม

ที่ต้องพบกับภัยธรรมชาติของน้ำหลากเกือบทุกปี

ยินดี และยอมรับความปรับเปลี่ยนไปของธรรมชาติ

สิ่งที่ฉันได้รับจากแม่หนูกาล

คือ ยิ่งเรามีทรัพย์สมบัติมากเท่าไหร่

จิตใจเราก็จะจดจ่อ พะวงอยู่กับทรัพย์สมบัตินั้น

ยอมที่จะอยู่กับทรัพย์นั้นจนตัวตาย

แม่หนูกาล...สอนให้ฉันรู้จักมองโลกในแง่ดี

แม่บอกว่า แม่โชคดีกว่าคนกรุงเทพ คนอยุธยา

แม้น้ำจะท่วมทุกปี แต่แม่ก็เตรียมอาหารเก็บไว้เมื่อยามน้ำมา

แม่ทำนาเก็บเกี่ยวข้าวตุนไว้ในช่วงปกติ

แม่หาหอยหาปลาเป็นอาหารและนำออกขายในช่วงน้ำหลาก

“ไม่ใช่คอยแต่จะให้เจ้าหน้าที่เอามาให้เรา

เราต้องช่วยตัวเองด้วย เพราะคนที่เขาลำบากกว่าเราก็ยังมี”

..............................

“เราต้องปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติ

ไม่ใช่ให้ธรรมชาติปรับตัวเข้ากับเรา”

.............................................

ฉันเองก็ไม่ใช่คนมีสมบัติมากมาย

แต่ฉันก็ยังห่วง พะวงกับสมบัติเล็กน้อยของฉัน

กองหนังสือกองโตที่แสนหวง

อุปกรณ์การฝีมือที่แสนรัก

........................................

เตรียมตัวให้พร้อม

พระสอนว่าให้เตรียมตัวให้พร้อมเสมอ

เพราะนายจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้

.................................