ชีวิต...ไม่ได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดเส้นทาง ชีวิต...ไม่ได้ถูกวางไว้บนความสวยงามสดใส ชีวิต...จะหลีกหนีความทุกข์ยากได้อย่างไร ชีวิต...ต้องก้าวไปแม้ยามจิตใจจะหม่นไหม้ก็ตาม ........................................ ความทุกข์หรือปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ความวุ่นวาย ความเหนื่อยหน่ายในการดำเนินชีวิตของบางช่วง หรืออาจจะนานกว่านั้น เป็นเหมือนช่วงเวลาที่เราคล้ายจะขาดออกซิเจน จะหายใจให้ปลอดโปร่งก็แสนจะลำบาก คำถามที่เกิดขึ้นในใจ คือคำว่า “ทำไม” นั่นคือคำถามจากภายในที่ใจยังยอมรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น หัวใจลอกคราบอยู่ในช่วงเวลาที่อ่อนแอ ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ เหมือนปูนิ่มที่ต้องหาที่หลบซ่อนในยามลอกคราบ รอจนกว่าจะมีเปลือกหรือกระดองที่แข็งแรงมากขึ้น จึงจะออกจากที่กำบังภัยของตนเอง เช่นเดียวกัน ในช่วงเวลาที่เราต้องเผชิญกับปัญหา หัวใจของเราอยู่ในช่วงลอกคราบ รอคอยวันเวลาที่จะทำให้หัวใจแข็งแรงขึ้นเท่านั้น วันเวลากับความไว้วางใจในพระเท่านั้น ที่จะช่วยเติมเต็มพลังให้เราแข็งแรงขึ้น เหมือน “ปูนิ่ม” เขาจึงว่า "ช่วงเวลาที่ปูลอกคราบคือช่วงเวลาที่ปูอ่อนแอที่สุด" .......................................... “ปัจฉิมลิขิต...ชีวิต” “อย่าเอาวิถีชีวิตของตนเองไปเปรียบเทียบกับวิถีชีวิตของคนอื่น เพราะแต่ละคนต่างใช้เวลาในการดำเนินกิจวัตรประจำวันต่างกัน ในขณะที่เรานอน คนอื่นอาจจะกำลังทำงาน ในขณะที่เราทำงานคนอื่นอาจจะกำลังนอนพัก หรือท่องเที่ยวไป ในขณะที่เราทำงาน 6 วัน แต่คนอื่นอาจจะทำงาน 7 วัน แต่ละคนมีวิถีชีวิตและกิจกรรมของตนเอง...ไม่ใช่หรือ?” อย่าทำให้ใครคนหนึ่งหมดกำลังใจ จากคำพูดบั่นทอนด้วยความคิดของตนเองเลย เพราะเราต่างมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน..จริงๆ .................................. |