ในช่วงเวลาแห่งความเครียดทั่วประเทศไทย ช่วงที่ผืนแผ่นดินไทยหลายแห่งต้องจมอยู่ใต้แผ่นน้ำ ช่วงที่หลายชีวิตต้องร้องไห้เพราะการสูญเสียและไร้ที่อยู่อาศัย มีเพียงพระเมตตาเอื้ออาทรที่จะผ่อนร้อนหนาวร้าวรานนี้ได้ พลังใจสำหรับการต่อสู้ดิ้นรนของทุกชีวิตที่พบกับปัญหา ................................ เย็นวันนี้ ฉันฟังข่าวช่อง Thai PBS เหตุการณ์ที่เด็กชายอายุ 13 ปี คนหนึ่งจมน้ำและเจ้าหน้าที่ช่วยขึ้นมาได้ ในระหว่างที่เดินทางสู่โรงพยาบาล ต้องผ่านการเดินทางหลายทอด น้องทำท่าจะหลับอยู่ตลอดเวลา ทำท่าจะหมดสติจนน่าเป็นห่วง เจ้าหน้าที่ต้องคอยผายปอด ตบแก้มเรียกสติน้องให้กลับคืนมา เสียงเรียกน้องดังไปตลอดการเดินทาง จนฉันจำชื่อน้องได้แม้นยำ “น้องเต้” กว่าจะเดินทางถึงโรงพยาบาลหัวใจฉันแทบจะหยุดเต้นไปด้วย ร้องไห้เหมือนกับเข้าไปนั่งอยู่ในรถคันนั้น นั่งลุ้น นั่งเชียร์ให้น้องหายใจตลอดการเดินทาง จนน้องถึงมือพยาบาล ฉันก็ยังส่งพลังให้เรื่อยๆ สักครู่ คุณยายของน้องก็เดินทางมาถึง คุณยายร้องไห้ เป็นห่วงหลาน ฉันก็หัวใจปวดร้าวไปด้วย จนเจ้าหน้าที่บอกว่าน้องปลอดภัยแล้ว ฉันก็ค่อยยังชั่วขึ้น...แม้จะยังไม่เต็มร้อยนัก .............................................................. ด้วยเสียงภาวนาอันน้อยนิดของลูก ด้วยหัวใจที่พันผูกกับสิ่งสร้างของพระองค์ ด้วยหัวใจรักที่อาจจะเดินพลัดผิดหลง แต่สำหรับพระองค์...แม้ลูกพลัดหลง..จะยังทรงให้อภัย โปรดเมตตาทุกชีวิตบนโลกใบนี้ โปรดปราณีเหล่าลูกนี้ที่เหลวไหล โปรดส่องสว่างด้วยพลังรักทุกดวงใจ โปรดนำทางให้ ผู้ประสบภัย ผ่านพ้นทุกข์ภัยโดยเร็ววัน ................................. |