ชุดสวยตัวใหม่สดใสใช่ไหม สวมใส่ด้วยใจหวังให้สุขสันต์ ทำตัวเลอะเทอะมอมแมมทั้งวัน เสื้อสวยตัวนั้นหม่นหมองทันที
วิญญาณของฉันวันรับศีลล้าง พระได้จัดวางเส้นทางเส้นนี้ เหมือนหนึ่งเสื้อใหม่พระให้ชีวี แต่ตัวฉันนี้กลับทำมอมแมม ................................................ เช้าวันนี้...ลูกๆ นักเรียนคำสอนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3ได้พบพ่อ ลูกๆ อยู่ในช่วงเตรียมตัวรับศีลอภัยบาปและศีลมหาสนิท คุณพ่อทบทวนความพร้อมในการเตรียมตัว รับพระเยซูเจ้าเข้ามาในชีวิตของลูกๆ ฉันชอบคำคำหนึ่งที่คุณพ่ออบรมให้กับลูกๆ “รอยแปดเปื้อนของวิญญาณ” ตอนล้างบาปเราเหมือนสวมเสื้อตัวใหม่เอี่ยมที่เพิ่งออกมาจากโรงงาน ช่วงชีวิตที่เราเผชิญอยู่ในหนทางบนโลกกว้างใบนี้ ทำให้เสื้อตัวใหม่ของเรามอมแมมเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปบ้าง ศีลอภัยบาปจะทำให้วิญญาณที่มอมแมมของเราสะอาดขึ้น แต่อาจจะไม่ได้สดใสเหมือนเดิม เหมือนเสื้อที่ยิ่งซักก็ยิ่งหมองลงไปเรื่อยๆ ฉันอยากจะเรียกรอยหม่นหมองซ้ำซากนี้ว่า “รอยแปดเปื้อนของวิญญาณ” ที่เกิดจากการทำผิดซ้ำซากหลายๆ ครั้ง หากต้องการให้ผ้าหมองๆ ผืนนั้นกลับมาสดใสให้ได้มากที่สุด ก็อาจจะต้องลงไฮเตอร์ ... น้ำยากัดกร่อนคราบที่รุนแรง เนื้อผ้าอาจจะต้องได้รับความเสียหายไปบ้าง เหมือนวิญญาณที่ต้องได้รับบาดเจ็บ หรือยอมเจ็บเพื่อการกลับใจใหม่ เพื่อการล้างคราบสกปรกที่ฝังแน่นให้ออกไป บางทีมันอาจจะทรมานจิตใจ ทำร้ายความรู้สึก แต่มันก็เป็นหนทางเพื่อจะขจัดคราบร้ายเหล่านั้นให้ออกไปไม่ใช่หรือ ……………………………… ด้วยวิญญาณที่มอมแมมของลูก แต่เพียงหัวใจที่พันผูกพระองค์ทรงรับรู้ใช่ไหม ทุกครั้งที่ลูกได้รับความเมตตาและการอภัย ก็เหมือนลูกได้รับชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเคย แต่พอวันเวลาหมุนเวียนผ่านไป ลูกก็กลับเอาแต่ใจใช้ชีวิตอยู่บนความชาเฉย เกลือกกลั้วคราบไคลแห่งบาปร้ายเหมือนอย่างเคย ซ้ำร้ายยังละเลย เมินเฉยต่อพระเมตตาของพระองค์ เป็นชีวิตที่อยู่บนความปรวนแปร ไม่มีความมั่นคงแท้อยู่ในดวงใจที่ลุ่มหลง แปดเปื้อนตราบาปก็ร้องไห้หาพระองค์ เพียงใจแท้ยังซื่อตรง ร้องหาพระองค์ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ...................................... |