จะเก็บหยาดน้ำค้างที่กลางป่า

เก็บเอามาหยดใส่ดวงใจให้

จะเก็บแสงแห่งดวงตะวันใส

ประดับไว้ที่ห้องใจอันมืดมน

จะเก็บเอาความฝันที่ปลายฟ้า

มาทาบทาห้องดวงใจยามสับสน

จะบรรเลงเพลงรักให้ทุกคน

ละลายความหมองหม่นพ้นจากใจ

 รวมเอาความสดชื่นของโลกกว้าง

มาปูทางให้ก้าวเดินวันสดใส

เก็บดอกไม้ป่าที่กลางไพร

มาเป็นกำลังใจวันอ่อนแรง

....................................................

พระสร้างมนุษย์มาหลากหลายบุคลิก ลักษณะ และนิสัย

ความหลากหลายทำให้โลกมีสีสันต์

อาจจะดำบ้าง  ขาวบ้าง สีสดบ้าง ก็เป็นสีสันของโลกที่มีคุณค่า

หากไม่มีสีดำจะรู้จักสีขาวได้อย่างไร

วันนี้ได้มีโอกาสสัมผัสความรู้สึกว่า ทำไมจึงมีคนแบบนี้บนโลกด้วย

กับความคิดอีกแนวที่ว่าถ้าไม่มีคนเช่นนี้โลกเราคงไม่ตื่นเต้น

และหัวใจกับสมองคงไม่มีโอกาสได้เปรียบเทียบว่าดีหรือไม่ดีเป็นเช่นไร

ได้ครูสอนชีวิตมาอีกหนึ่งคน

คำพูดของใครบางคนอาจจะไม่ได้ถนอมจิตใจเรานัก

และเราอาจจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ใครคนนั้นทำลงไปกับเรา

ฉันบอกกับตัวเองว่า บางทีเราอาจจะไม่ชินกับบุคลิกบางอย่างของเขาที่แตกต่างจากเรา

บุคลิกบางอย่างของเราอาจจะไม่เป็นที่ชื่นชอบของใครบางคน

ดังนั้น หนทางยุติความรู้สึกดังกล่าวเมื่อต้องติดต่อกับบุคคลประเภทนี้

โดยที่เราจะได้ไม่ต้องเสียความรู้สึกดีดีมากเกินไปนัก

คือหาบุคคลที่สามารถติดต่อกับเขาได้ดีกว่าเราทำหน้าที่นั้นเสีย

เป็นการเรียนรู้ที่ว่า เราจะอยู่อย่างไรให้พบกับคำว่าสันติในใจมากที่สุด

................................

อยากให้ทุกดวงใจเต็มไปด้วยหยาดน้ำใสแห่งความรัก

อยากให้ทุกดวงใจอิ่มอุ่นด้วยเยื่อใยแห่งความห่วงหา

อยากให้ทุกดวงใจหล่อเลี้ยงด้วยน้ำแห่งความเมตตา

อยากให้ทุกดวงใจแสวงหาสันภาพแก่กันและกัน

.....................................